Nga Artan Fuga
Lajmet nga jeta e përditshme, nga politika, nga gjendja ekonomike dhe sociale e vendeve të Evropës i shohim me dylbi.
Unë gjithmonë nisem nga ideja se historinë mund ta kuptojmë duke u nisur nga e sotmja drejt së kaluarës dhe jo nga e kaluara të kuptojmë të sotmen.
Enveri e paska pasur kot fare që bllokonte informacionin nga jashtë. Ai u bllokoka më shumë kur e le të lirë! Kot harxhonte lekë për zhurmues.
Qytetari shqiptar sot në mediat vendase e ka të pamundur të shohë e ndjekë reportazhe nga vendet evropiane dhe më gjerë, ose më ngushtë, nga vendet e Ballkanit, më ngushtë akoma nga Kosova, Maqedonia, etj.
E ka të pamundur të hyjë në jetën sociale, në botën kulturore, letrare të vendeve të Bashkimit Evropian sepse ajo nuk mbulohet thuajse aspak me informacion nga mediat tona.
E kush kërkon trupa teatrale, këngëtarë, shkrimtarë nga vendet e Evropës të jenë në sallat tona dhe t’i propozohen rinisë!!!
Ku ka sallone pikture ku të ekspozojnë piktorë të huaj!
Kush gjen dot në treg shtypin e përditshëm evropian.
Cfarë kërkoke ti ore?
Lajmet nga jeta e përditshme, nga politika, nga gjendja ekonomike dhe sociale e vendeve të Evropës i shohim me dylbi.
Reportazhe nga jeta e emigracionit shqiptar atje sigurisht nuk ka. Ja shqyr që shohim tani si jepen lajme nga sallat me emigrantë që presin deputetë dhe deputete të ardhshme që shkojnë t’u marrin votën, se nga jeta e tyre nuk flitet asgjë.
Rëndësi ka të ulurasin në mitingje dhe të tregojnë sa shumë i ha malli për politikanët dhe politikanet e vendit të tyre!
Për politikën që i ka braktisur dhe që nuk i numuron fare si ekzistentë!
Veç futbollit, sportet e tjera evropiane, pak edhe basketboll, duket sikur nuk ekzistojnë. Lëre shkencën, shkollën, edukimin, muzetë, etj.
Sa për historinë e tyre dhe marrëdhëniet me botën iliro – shqiptare as nuk bëhet fjalë. Duket sikur Evropa është ndonjë kontinent në Mars dhe pritet të shkelet nga njeriu i parë pas nja njëmijë vjetësh.
Izolim total nga Evropa për qytetarin.
Duket sikur të integrohesh atje është njësoj sikur të hidhesh me kokë në një Vrimë të Zezë që nuk lejon rrezet e dritës ta tejshkojnë. Sikur të hidhesh në greminë informative.
Ne dukemi sikur jemi ndonjë ishull andej nga Paqësori, ku ca japonezë të humbur nuk dorëzoheshin në mbarim të Luftës Botërore sepse nuk e kishin marrë vesh edhe pas 50 vjetësh se lufta kishte mbaruar./ S.M