Lufta tregtare midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës tashmë ka hyrë në një faze delikate. Ndërkohë që e gjithë vëmendja është tek Shtetet e Bashkuara dhe administrata e udhëhequr nga Donald Trump, pak kanë analizuar mjetet që Pekini mund të përdorë për t’iu përgjigjur Uashingtonit në mënyrë që të neutralizojë pasojat e dëmshme të tarifave. Askush nuk mund të thotë me siguri nëse tarifat përfaqësojnë një politikë afatgjatë të SHBA-së apo nëse, përkundrazi, ato përkojnë me një lëvizje negociuese dhe për këtë arsye janë të përkohshme. Pasiguria, përveçse padyshim që frikëson kompanitë në mbarë botën, ngre pyetje në rritje se si do të reagojë Dragoi ndaj presioneve rivale. Jo aq në planin e menjëhershëm, por në atë afatmesëm dhe afatgjatë.
Pasojat – “Unë mendoj se është e qartë se ata nuk duan një luftë tregtare. Ekonomia e tyre po lufton dhe sektori i eksportit ka qenë një nga pikat e pakta të tyre të forta. Vitin e kaluar ata patën një suficit tregtar prej gati një trilion dollarë ,” thekson Yasheng Huang, ekspert i Kinës dhe profesor në MIT Sloan School of Management, duke shpjeguar megjithatë se Xi Jinping nuk ka ndërmend të dorëzohet. Ndërkohë, Pekini ka reduktuar varësinë e tij teknologjike nga Shtetet e Bashkuara, por jo ende varësinë e tij ekonomike nga sektori i jashtëm, dhe ky është një nga enigmat që Dragoi do të duhet të zgjidhë sa më shpejt të jetë e mundur. Sikur të mos mjaftonte kjo, tre aspekte të veçanta të ekonomisë kineze, përkatësisht produktiviteti, PBB, punësimi , kërkojnë një performancë solide në eksporte, “thjesht sepse sektori i pasurive të paluajtshme, i cili përbënte gati tridhjetë për qind të ekonomisë kineze, është në vështirësi”, shtoi Huang.
Hakmarrja – Akademiku tha se mënyra më e mirë për Kinën për të mbrojtur veten nga katër vitet e tjera të Trumpit do të ishte zgjerimi i tregjeve të saj të brendshme dhe shfrytëzimi i potencialit të tyre. Raporti midis konsumit privat dhe PBB-së në Kinë është vetëm 39%. Për ta çliruar atë, Pekini mund të përshpejtojë reformat e hukou (çertifikatat e qëndrimit) dhe kështu të integrojë punëtorët migrantë në qytete. Huang argumenton, megjithatë, se qeveria kineze nuk i beson Trump dhe i sheh tarifat e tij si një mjet negociues. Për këtë arsye, Dragoi thjesht mund të priste pasi të kishte vendosur kundër detyrimeve dhe të kufizonte eksportin e Tokave të Rralla në SHBA.
Strategjia e Dragoit – Sipas “The Diplomat”, Kina po zbaton në vend të kësaj një plan me tre drejtime: forcimin e frontit të saj të brendshëm, rritjen e presionit ndaj Shteteve të Bashkuara dhe ripozicionimin e saj në skenën botërore. Përveç përgjigjes së parë ndaj Uashingtonit, Pekini po lëviz me kujdes për të menaxhuar ekspozimin e tij ndaj tarifave, për të zbutur dëmin dhe për të ripozicionuar veten globalisht. Epo, kjo strategji do të organizohej në tre nivele koncentrike të reagimit. Në thelb është një shtytje e gjithanshme për të stabilizuar ekonominë e brendshme.
Në vend të kësaj, rrethi i mesëm fokusohet në ushtrimin e presionit mbi Shtetet e Bashkuara përsëri në një mënyrë të synuar, të matur dhe me kosto efektive. Rrethi i jashtëm më në fund kthehet në botën më të gjerë, ku Kina po punon për të kundërshtuar izolimin diplomatik dhe për të krijuar edhe më shumë hapësirë për veten në një rend global të polarizuar. Prioriteti më i menjëhershëm i Xi Jinping është qëndrueshmëria e brendshme. Politikëbërësit kinezë e dinë se përshkallëzimi i tarifave nuk do të lehtësohet së shpejti dhe nuk është rastësi që ata kanë dyfishuar orientimin e tyre të vazhdueshëm ndaj kërkesës së brendshme, tashmë të ngritur nga një objektiv ekonomik në një imperativ strategjik. Përplasja midis Trump dhe Pekinit sapo ka filluar. m.p.
