3 qershor 2016
Vdekja e Muhamed Ali-t, më 3 qershor 2016 në moshën 74-vjeçare, shënoi fundin e një epoke jo vetëm për botën e sportit, por edhe për historinë sociale dhe politike të SHBA-së dhe më gjerë. I lindur si Cassius Clay, ai u bë një ikonë globale që përfaqësonte jo vetëm fuqinë fizike dhe artin e boksit, por edhe dinjitetin, guximin dhe rebelimin e ndërgjegjshëm kundër padrejtësive.
Ikonë e boksit
Muhamed Ali nuk ishte thjesht një kampion. Ai solli një stil revolucionar në kategorinë e rëndë: lëvizje të lehta, mbrojtje instinktive, fjalë dhe grushta të sinkronizuara në mënyrë brilante. Shprehja e tij e famshme “Float like a butterfly, sting like a bee” (fluturo si flutur, picko si bletë) përshkruan më së miri një stil unik që i bashkonte artin dhe agresivitetin në ring.
Aktivist për drejtësinë racore dhe fetare
Në kulmin e racizmit institucional në Amerikë, Ali refuzoi të shkonte në luftën e Vietnamit, duke thënë: “Nuk kam asnjë grindje me Vietkongun. Asnjë vietnamez nuk më ka quajtur ndonjëherë negër.”
Për këtë akt ndërgjegjeje, iu hoq titulli kampion bote dhe iu ndalua të boksonte për gati katër vjet. Por ky qëndrim e bëri simbol të luftës për të drejtat civile, duke fituar respekt edhe tek ata që më parë e kishin paragjykuar.
Konvertimi në Islam
Pasi fitoi ndaj Soni Liston-it në 1964, Kasus Klei deklaroi se po braktiste emrin e “skllavit” dhe u konvertua në Islam, duke marrë emrin Muhamed Ali, një akt që ishte i guximshëm dhe i paprecedentë për një yll sportiv amerikan në atë kohë. Ai u bë anëtar i “Nation of Islam” dhe më pas përqafoi një version më universal të fesë islame. Ky veprim ishte pjesë e procesit të vetëçlirimit shpirtëror dhe kulturor.
Përballja me sëmundjen
Që nga vitet ’80, Ali u përball me sëmundjen e parkinsonit, por nuk u tërhoq nga jeta publike. Pavarësisht gjendjes së rëndë, ai mbajti flakën e shpresës dhe humanizmit të gjallë, duke u shfaqur në Olimpiadën e Atlantës më 1996 dhe duke frymëzuar miliona njerëz si simbol i qëndresës.
Trashëgimia
Muhamed Ali nuk vdiq më 3 qershor 2016 – ai kaloi në përjetësi. Ai la pas një trashëgimi të dyfishtë: si kampion që dominonte ringun dhe si njeri që ringun e kthente në tribunë për të folur për padrejtësitë e botës. Figura e tij frymëzoi artistë, politikanë, aktivistë, sportistë dhe njeriun e zakonshëm që kërkon dinjitet në një botë të padrejtë.
Përfundim
Vdekja e Muhamed Ali-t nuk ishte thjesht humbja e një sportisti të madh, por ndalja e zemrës së një ndërgjegjeje botërore. Me 56 fitore, 36 prej tyre me nokaut, dhe 5 humbje, ai është shifër rekorde. Por mbi të gjitha, ai fitoi një betejë shumë më të madhe – atë për respekt, barazi dhe guxim për të qenë vetvetja, në çdo kohë.
Përgatiti për botim: L.Veizi
