Për arsye të mos arsyes, Kontrolli i Lart i Shtetit më vuri ca para në bordero. U gëzova. Thashë.
-Do kem ca para xhepi, pa dijeninë e Ezmerkës. Me që ra fjala:
-Doni harmoni familjare? Dorzoni tek gruaja paratë?!
Neise. Kur vajta në llogari, më thanë: “keshi” vdiq. Duhet të hapni një llogari në Bankën Kombëtare Tregtare.
Shkova në bankë. Duke hapur numërin e llogarisë, më thotë arkëtarja:
-Pas disa ditësh do ta kesh gati “viza-kartën”. Të njoftoj unë.
-Ka problem t’i marr paratë “kesh”?…Nuk dua tja tregoj gruas?
-Po më vjen shumë keq, zoti Mitro!-Tha arktarja.- Nuk e prisja këtë fjalë nga ju, që kini vënë kurorë në kishë, duke u bërë 61 vjet dhëndërr! Por ka të drejtë populli kur thotë :”Të gjithë derrat ( burrat) një veçkë kanë”?!
…U largova me bisht në shall dhe i thashë haberin Ezmerkës.
-Më gëzove! Sa më njoftuan çupat e “Maks Mars” se ka ardhur furnizimi I ri…
– Ma jep numrin e llogaris së “Maks Mars”, tja kaloj paratë direkt nga banka?..
-Mitrush! Po flet me mua, nuk po shkruan broçkulla për habere?!…Me që ra fjala: Më vjen turp nga shoqet për ato broçkulla që shkruan. Nuk le shkrim pa futur cica? Pika burrit?…
Kaluan dy javë. Asnjë telefonatë nga banka. Javën e tretë ballëpërballë me arkëtare.
-“Viza-karta” nuk u “poq”. Më vjen keq, por nuk ta them dot sebepin…
Këmbëngula. Ngrita pak zërin dhe arkëtarja u dorëzuar:
-Më thanë nga “lart”, se pensionistët duhet të plotësojnë disa kushte për të marrë “viza – kartë”. Një kusht: duhet të depozitojnë mbi 1 milioinë lekë të vjetra, si garanci.
-Po pse vetëm për pensionistë ky privilegj?
-Mua më thanë, sepse duke qënë moshë e thyer, ka risk për bankën?
-E kuptova? Banka na ndjell damllanë!?
