Nga mjekja Teuta Kamberi Alizoti
Të dashur miq, e dini se si ndihem si një flutur pa krahë kur shkoj përditë në spital!
Ndihem kësisoj sepse jam e pambrojtur nga njerëzia që na persekutojnë përditë, familjarë e pacientë!
Ndihem e pambrojtur nga virusi që mund t’ia çoj peshqesh, baras me vdekjen, fëmijëve të mi, se veten time nuk e llogaris, për sa kohë e adhuroj profesionin tim!
Dua t’ju them ndoshta edhe me lot në sy, a keni menduar ndonjëherë se edhe ne jemi njerëz edhe ne kemi ndjenja edhe në kemi familje e fëmijë!
Një mllef i hedhur kundër mjekësisë nuk të çon askund, mjeku që jep jetë!
Po mjeku dhe personeli mjekësor duhet vlerësuar maksimalisht. Ata ndihen keq, të papaguar e te frustruar, të pambrojtur, të abandonuar!
