Nga Prof. Dr. Zyhdi Dervishi
Nga rrjetet sociale mora lajmin e hidhur të ndarjes nga jeta në mënyrë krejt të papritur të Prof. Dr. Sabit Brokaj, mjek erudit e altruist dhe pedagog i nderuar, politikan idealist, atdhetar vizionar dhe i përkushtuar në gjithçka, mik fisnik, që rrezatonte kurdoherë mençuri e mirësi.
Unë rrallë kam pirë kafe me Prof. Dr. Sabit Brokajn. Por çdo kafe në shoqërinë e tij vlente sa për dhjetëra e qindra kafe me miq të tjerë, sepse ai kishte profil të veçantë edhe në bisedat e lira. Kishte mendimin e vet origjinal, të ekuilibruar, jodogmatik dhe prirej me përparësi drejt mirëkuptimit.
Mendimet e tij rilevoheshin më qartë në sfondin e buzëqeshjes së dritshme që përcillte gjithmonë ëmbëlsi. Ishin fillimet e njohjes e të miqësimit me Profesor. Dr. Brokajn. Një ditë trokas në klinikën e tij private. Sa më pa një hije trishtimi ia fshiku fytyrën. Nuk po e kuptoja pse pati një çast hutimi e keqardhjeje. Me zë disi të dridhur, por me ton miqësor, gati urdhërues, më tha:
-Nuk të dua si pacient!
-Jo, – i thashë, – kam ardhur t’ju dhuroj një libër të ri për komunikimin simbolik në shoqëri, që e kam botuar ditët e fundit.
Në çast fytyrën e tij ndriçoi nga gëzimi, sikur unë të isha njeriu më i afërt për të. Buzëqeshja plot dritë e Profesor Dr. Sabit Brokajt shprehte margaritarët e shpirtit të tij të fisëm, pulsin e zemrës së tij të bardhë që rrahu me ritëm të përshpejtuar në shërbim të shërimit të zemrave të mijëra pacientëve në rrjedhën e viteve.
Prof. Dr. Sabit Brokaj jetoi e punoi në vite të trazuara, kur populli shqiptar përballej me vështirësi e sfida të shumëllojshme, e herë-herë mjaft të rënda. Ai përherë ka qenë në ballë të përpjekjeve, për të bërë më të mirën për popullin shqiptar të shumëvuajtur si veprimtar i organizatave shoqërore dhe si ndihmësmjek në Flotën Luftarake të shtetit shqiptar, si mjek e si pedagog në Universitetin e Tiranës, si bashkëpunëtor e udhëheqës i veprimtarive shkencore në fushë të mjekësisë, si zbatues për herë të parë në shoqërinë shqiptare i praktikave dhe teknikave mjekësore të përparuara, si hartues i disa teksteve shkencore që janë botuar për herë të parë në hapësirën shqiptare në disa fusha të kardiologjisë, të ekokardiografisë etj., si veprimtar politik i niveleve të larta, deputet në Kuvendin e Shqipërisë për afro 18 vjet, ministër i Shëndetësisë (1991) dhe ministër i Mbrojtjes (1997-1998).
Ai ka qenë një nga deputetët më me ndikim në diskutimin e çështjeve më të ndërlikuara që ka trajtuar Kuvendi i Republikës së Shqipërisë në vitet e trazuara të tranzicionit. Ndonëse mjaft veprues dhe autoritar, deputeti dhe ministri Brokaj asnjëherë nuk u përfshi në polemika vulgare, që shpesh degjeneronin në nivelin e ulët të sharjeve.
Madje, as deputetët më gojështhurur të orientimeve të tjera politike të tjera nuk gjenin asnjëherë hapësirë të polemizonin me Prof. Dr. Brokajn, sepse diskutimet e tij përshkoheshin nga analizat me shkallë të lartë profesionalizmi, nga saktësia në parashtrimin e çdo detaji, nga largshikimi dhe, mbi të gjitha nga fryma atdhetare.
Ndonëse deputet i partive politike të majta, ai asnjë çast nuk vuri interesat e ngushta partiake mbi ato të popullit dhe të shtetit shqiptar. Gjatë 30 viteve të fundit shumica e shqiptarëve të angazhuar si të punësuar në veprimtaritë politike, veçanërisht kryebashkiakë, deputetë e ministra të orientimit të majtë e të djathtë janë përgojuar për përfshirje në afera korruptive. Emri i Prof. Dr. Sabit Brokajt është nga të rrallët, që hyri në politikë dhe doli prej saj i papërlyer, pa asnjë hije përgojimi e madje as edhe dyshimi. Duke qenë i tillë ai u largua nga politika me kuotat më të larta të dinjitetit si mjek, pedagog, veprimtar politik e si Njeri.
Kam pasur rastin të bisedoj në Prishtinë dhe në Tiranë me luftëtarë dhe drejtues të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, të cilët pas luftës për çlirimin e Kosovës kanë punuar si gazetarë, studiues ose pedagogë, deputetë të Kuvendit të Kosovës etj.
Të gjithë ata më kanë pohuar se Sabit Brokaj e ka ndihmuar luftën për çlirimin e Kosovës si askush tjetër nga politikanët në Republikën e Shqipërisë dhe pa kurrfarë interesi vetjak, vetëm me përkushtimin e shqiptarit atdhetar 24 karatësh për çështjen kombëtare.
Studiuesi që do të shkruajë një punim monografik për veprimtarinë e shumanshme mjekësore, shkencore, pedagogjike e politike të Prof. Dr. Brokajt është mirë të ndriçojë me fakte e detaje të shumta edhe ndihmesën e tij krejt të veçantë në shumëçka për pavarësimin e Kosovës. Prof. Dr. Sabit Brokaj iku para kohe duke lënë një zbrazëti të madhe te familjarët e të afërmit, te shokët e te miqtë, te kolegët e bashkëpunëtorët, te pacientët e shumtë që u ka lehtësuar plagët, dhimbjet e zemrës dhe u ka zgjatur jetën.
Në kujtesën e kujtdo që e ka njohur Prof. Dr. Brokajn do të mbetet si një personalitet i kristaltë në gjithçka, me një buzëqeshje elegante që rrezatonte zgjuarsi e mirësi, vizion largshikues e altruizëm të epërm, frymë optimizmi, për të zhvilluar hapësirën shqiptare./Jo.Be/Fjala.al