“Kultura është e sigurt” është parulla që bota kulturore spanjolle ka përdorur për të mbajtur hapur teatrot, operat, kinematë dhe muzetë e saj ndërkohë që dhe pjesa tjetër e Evropës ka vendosur ta kopjojë atë. Flitet të paktën për teatrot e saj, të cilat aktualisht janë të mbyllura në pjesën më të madhe të kontinentit. Në Berlin, që nga 3 nëntori deri më 31 janar. Ndoshta me shume. Gjysmë sezoni të humbur, është tendenca mbizotëruese. Teatrot janë të mbyllura në Belgjikë, Hollandë, Francë, Austri, Zvicër, Itali, Greqi ose Mbretëri të Bashkuar. Deri dje Portugalia rezistoi, por qeveria njoftoi se po i mbyll ato për të ndaluar valën e tretë të pandemisë, megjithëse ceremonitë fetare mund të vazhdojnë të mbahen.
Kështu u bë publike një letër e hapur drejtuar Parlamentit Evropian nënshkruar nga emra të mëdhenj në teatrin në kontinentin e vjetër që pretendon se kultura është e sigurt dhe gjithashtu e nevojshme dhe se duhet të ketë një konsultë evropiane për të vendosur se çfarë vendi zë në projektin tonë të shoqërisë.
Letra është dërguar nga Michael De Cock, nga KVS, Teatri Mbretëror i Flanders, në Bruksel dhe nga Carme Portaceli, drejtori i ri artistik i TNC që nga korriku, sepse këto ditë “Madame Bovary” po bën prova në kryeqytetin belg dhe nuk është e qartë kur do mund të shfaqet. Letra është nënshkruar nga figura të mëdha si Wajdi Mouawad, drejtor i Théâtre National de la Colline në Paris, Peter de Caluwe, i operës La Monnaie në Bruksel, Milo Rau, i NTGent të Gentit, Tiago Rodrigues, i Teatrit Kombëtar Maria II i Lisbona, Claudio Longhi, nga Piccolo në Milano, Guy Cassiers, nga Toneelhuis në Antwerpen, Fabrice Murgia, drejtor i Teatrit Kombëtar Belg, ose Alfredo Sanzol, drejtor i Qendrës Kombëtare Dramatike të Madridit.
Letra në fjalë, – ku mund të shihet dhe prania e Carme Portacelit, – kujton sloganin “‘kultura është e sigurt’ që është një parullë e hedhur në Spanjë, e që është një parullë që pretendon se nuk ka pasur ndonjë shpërthim pandemik të lidhur me ngjarjet kulturore. Kjo vazhdon të tregojë se megjithëse nuk është hera e parë që teatrot në Evropë janë mbyllur, “kjo situatë nuk mund të konsiderohet kurrë normale”.
Letra kujton se harta kulturore evropiane sot është e fragmentuar, sepse në shtete dhe qytete të caktuara teatrot janë të hapura dhe në të tjera nuk janë, dhe paralajmëron se është kurioz sepse “menaxhimi i publikut në Paris dhe Amsterdam është i barabartë me atë të Barcelonës”.
Dhe ai vazhdon duke treguar se megjithëse qasja ndaj krizës është e ndryshme në secilin vend, kultura është e nevojshme për të gjithë. “Ne kërkojmë një konsultim në nivelin Evropian dhe një vizion të asaj që përfaqëson dhe mund të nënkuptojë kultura në këto periudha veçanërisht të vështira. Ne kërkojmë që ata që mund të punojnë me siguri të plotë mund ta bëjnë këtë (…) Ne kërkojmë që teatrot të hapen përsëri dhe ne mund t’i shijojmë ato. Na lejo në këto kohë të errëta në të cilat kemi shumë nevojë për shpresë për ta ngjyrosur botën me imagjinatën që na duhet për të mbijetuar dhe për të mbetur njerëzor “, përfundon ai.
Justo Larranco/ Lavanguardia
