Plutarku thoshte: forca e tyre është më e fuqishme se çdo dhunë. Me këmbëngulje dhe disiplinë fitohet në punë, në dashuri. Dhe çdo urgjencë përballohet.
Nga Antonio Galdo*
Imagjinoni një kaçavidë. Si e përdorni për të hapur një kuti? Sigurisht jo me një goditje të vetme, duke u sforcuar për ta zbërthyer, por duke e zhvidhosur derisa të arrihet rezultati. Qëndrueshmëria është si një kaçavidë: një dorë eksperti nuk mjafton, as nuk mund të shpëtoni duke përdorur forcën. Nevojitet këmbëngulje, qëndrueshmëri, vazhdimësi. Dhe kohë. E gjithë kjo është e përzier në qëndrueshmëri, një cilësi e jashtëzakonshme që na lejon të mos shpenzojmë gjëra të rëndësishme në jetën tonë. Talenti që mund të shprehim në punë. Një dashuri që njeh një fazë lodhjeje. Zbulimi i një inovacioni. Përgjatë këtyre drejtimeve, qëndrueshmëria ka një trajektore të papajtueshme me nxitimin, ka kohën e rënies, por nëse dimë si ta qeverisim atë në brendësinë tonë, është një mjet fitues në çdo rrethanë.
QËNDRIMI
Fatkeqësisht kujtojmë rëndësinë, nevojën, vetëm kur jemi në rast urgjence. Dhe atëherë mund të jetë tepër vonë. Por disiplina dhe këmbëngulja janë dy virtyte, të lidhura me njëra-tjetrën, të cilat, në kundërshtim me dukjen, madje edhe me leksikun, nuk kanë asgjë të rëndë. Nëse lehtësohen, përmirësojnë jetën dhe na lejojnë të dalim nga problemet serioze, individuale dhe kolektive.
Le ta themi qartë dhe pa qëllime auto denigruese: ato nuk janë dy cilësi. Për të disiplinuar preferojmë forma të ndryshme anarkie që i ngatërrojmë me një instinkt për liri, shpesh vetëshkatërruese. Për qëndrueshmëri, dekurajim, apo thjesht ankesë sikur të gjitha të na ndodhin në jetë. Pra, lum ata që dinë t’i përdorin këto dy virtyte, duke i kombinuar së bashku dhe pa i humbur kurrë.
RËNDËSIA E QËNDRUESHMËRISË
Duke parë se si disa njerëz, me shtytjen fituese të qëndrueshmërisë, arrijnë të zgjidhin problemet dhe të arrijnë qëllimet, në një mënyrë krejtësisht të natyrshme, kjo pothuajse ju bën të dëshironi të jeni ziliqarë. Plutarku erdhi për të përcaktuar qëndrueshmërinë më efektive dhe më të fortë të dhunës, për të arritur një qëllim, dhe sugjeroi një metodë për ta zbatuar atë ditë pas dite. Metoda e zbërthimit. Kjo do të thotë, të ballafaquar me probleme komplekse, me gjëra që “së bashku duken të pathyeshme dhe të pazgjidhshme” (me fjalët e Plutarkut), ne kemi nevojë për armën e qëndrueshmërisë. Të përballesh me to “pak nga pak”, derisa të “japin” rendiment.
TRAJNIMI I QËNDRUESHMËRISË
Mbi të gjitha, këmbëngulja është një sinonim i një fjale kyçe në jetë: metoda. Pa të cilat, mund të shpenzojmë gjithçka, duke përfshirë cilësitë më të mira, talentet më të mira që na përkasin që nga lindja, por kjo nuk na garanton një realizim të plotë në jetë. Qëndrueshmëria është vetë-disiplinë, vetëdijësimi dhe ndjenjë e proporcionit. Gjithashtu për të frenuar një kërkim instiktiv të anarkisë që të gjithë, herët a vonë, e dëshirojmë në jetën tonë.
Në qëndrueshmëri më shumë sesa te rezultati, gjithmonë në horizont, ajo që vlen është ritmi, një përkushtim me të cilin ne realizojmë projektin tonë. Gati për të ngjitur malet e pengesave, për të pasur impulse ku forcat priren të ulen, të rikuperohen, të fillojnë përsëri, kur të kemi rënë. Konsistenca është një pikë që, siç distilohet në doza të vogla, nuk mund dhe nuk duhet të na ezaurojë.
RËNDËSIA E DISIPLINËS
Rezultatet janë të pabesueshme dhe parimi popullor sipas të cilit “loja duhet t’ia vlejë për qiririn” nuk ka gjetur kurrë një themel si në këtë rast. Është qëndrueshmëria, për shembull, ajo që ju bën të fitoni në dashuri. Pushtimi nuk është pothuajse asnjëherë i menjëhershëm, rezultat i dashurisë klasike me shikim të parë, shumë i lehtë dhe i përsëritur në letërsi apo kinema, por shumë i rrallë në jetën reale. Në fund të fundit, njohja është një qasje, me këmbëngulje, për botën e tjetrit, për cepat e saj, madje edhe për nuancat e saj. Deri në joshjen e personit që jemi, me qëndrueshmëri, në ndjekje.
E njëjta gjë edhe në jetën shoqërore. Ne nuk jetojmë me pension, as me miq, as me marrëdhëniet që kemi me të tjerët, nga fqinjët te njerëzit me të cilët ndajmë përvoja dhe aventura. Këto marrëdhënie duhet të kultivohen, me pranverën e qëndrueshmërisë, të mbahen në rregull, të përditësohen. Dhe vetëm atëherë ato mund të funksionojnë edhe përmes automatizmave të caktuara. Vetëm një mik i vërtetë, i rrënjosur në afeksionin që ju lidh, nuk mund të lidheni prej vitesh, papritmas ta shihni përsëri dhe të ndiheni me të sikur të mos kishte ndodhur asgjë, sikur midis jush të mos kishte pasur kurrë një pushim në takim. Është qëndrueshmëria në marrëdhënie, e kalitur me durim dhe mendje të shëndoshë, që vaksinon kundër virusit të mosmarrëveshjeve.
DISIPLINA DHE FORCA E VULLNETIT
Dhe pa qëndrueshmëri, përpjekjet tuaja për rritje, madje edhe në aspektin e trajnimit, në punë dhe për punën, rrezikojnë të avullohen. Në punë ju duhet këmbëngulje, asgjë nuk ka të bëjë me dhunën ose mungesën e respektit për tjetrin. Energjia është e nevojshme, të mos shpenzohet dhe ccohet dëm, duke ditur që sa më graduale të jetë një rritje profesionale, aq më e fortë do të jetë. Me shkurtesat, kurrë nuk largohesh dhe gati gjithmonë pengohesh. Dhe është duke u mbështetur në kolonën e qëndrueshmërisë që gjendet në ndalesën e nevojshme kur shpina jonë, përballë sirenave të kompromisit të paqartë, duhet të qëndrojë drejt. Mos u nxito dhe përgjigjju zërit më intim dhe të thellë, atij të ndërgjegjes.
FUQIA E QËNDRUESHMËRISË
Përkundrazi, qëndrueshmëria është një çelës për të jetuar më mirë në familje, në sferën e afekteve private dhe në dimensionin shoqëror, duke filluar nga puna. Konsistenca është një garanci e këmbënguljes në pushtim, e një miqësie apo dashurie dhe e stabilitetit në mbrojtjen e kësaj ndjenje, fuqisë së saj, madje edhe në momentet e trazirave më të mëdha. Shikoni jetën e çifteve. Të dashur, bashkëshortë, partnerë të jetës. Pa qëndrueshmërinë, goditja herët a vonë do të vijë. Pa qëndrueshmëri, mungon streha e valëve të erozionit të kohës dhe ftohjes relative të pasioneve. Dhe vetëm me qëndrueshmërinë dashuria jonë mund të shndërrohet në diçka ndryshe në mënyrën e saj të shfaqjes. Më pak fizikalitet, por më shumë vëmendje ndaj tjetrit. Më pak dëshirë zemre, por më shumë dëshirë për t’u kujdesur. Mjaft për të shkuar larg dhe për të parë larg. Kështu, qëndrueshmëria në punë është ajo që latinët e quanin gutta cavat lapidem, pika që gjithashtu gërmon gurin. Nuk përdoret vetëm për të bërë karrierë, për të fituar pozicione në shkallën hierarkike të një kompanie: është e çmuar aty ku ndihmon për të thithur me qetësi fortësinë e një pune me intervale të rralla. Është qëndrueshmëria që ju lejon të përsërisni të njëjtin ushtrim, madje edhe mendërisht. Duke u përpjekur ta bëjmë atë më mirë dhe më mirë.
QËNDRUESHMËRIA, RREGULLI 10.000 ORË
Një reporter i Neë York Times, Malcolm Gladëell, në librin e tij Ouliers teorizoi rregullin 10,000 orësh që ishte një hit i madh për audiencat anglo-saksone. Në praktikë: 8 orë në ditë, për shembull, për tre vjet e gjysmë, dhe ju mund të arrini sukses në çdo fushë. Me qëndrueshmëri. Talenti, kreativiteti, predispozicioni: të gjithë këta janë faktorë fitues, por në fund ndryshimi është këmbëngulja.
Këta numra lënë kohën që gjejnë, por prapëseprapë tregojnë një metodë. Dhe një shkrimtar i shkëlqyer modern, Ernest Hemingëay, tha se rezultati i shkëlqyeshëm i një libri për vetëm 1 përqind varet nga frymëzimi i duhur. Për 99 përqind është rezultat i djersës. Nga një djersë e vazhdueshme.
*Shkrimtar dhe gazetar italian
Përgatiti për botim: L.Veizi/ Burimi: nonsprecare.it
