Nuk ka dyshim se pushteti absolut i lëndon ata që e vuajnë. Megjithatë, duket se dëmton edhe ata që e ushtrojnë: të dehur nga plotfuqia, tiranët humbin dritën e arsyes. Prapa çmendurisë së vrasjes së lirë mund të fshihet pra një sindromë psikiatrike e vetë-qëndrueshme: sa më i fuqishëm të jetë ai, aq më shumë bëhet “i dehur”.
Adolf Hitler. Ne dimë pothuajse gjithçka për diktatorin gjakatar. Duke përfshirë fantazitë seksuale. Siç i tha mbesa e saj Geli Raubal (e cila bëri vetëvrasje në vitin 1931 pas një lidhjeje me xhaxhain e saj), Fyhreri e detyroi atë të pozonte lakuriq për të në pozicione të turpshme, ose ta godisnin me kamxhik. Disa nga këto praktika u kryen në emër të “seksit magjik” (një degë e okultizmit e bazuar në ritet sadomazokiste), një pasion që Hitleri e kishte ndarë me bukuroshen Winifred Wagner, nusen e kompozitorit Richard Wagner. Disa mjekë më pas dëshmuan se diktatorit i është injektuar testosteron për të rritur burrërinë e tij.
Iosif Vissarionovic Džugašvili, i njohur më mirë me emrin Stalin, ishte diktatori që më shumë se kushdo tjetër nuk u përpoq të eliminonte kundërshtarët e tij politikë. Besohet se gjatë 31 viteve që Stalini qëndroi në pushtet, rreth 20 milionë qytetarë sovjetikë vdiqën.
Gjatë periudhës së spastrimeve, në gjysmën e dytë të viteve 30, ai thërriste për intervistë drejtuesit dhe zyrtarët që bashkëpunonin ngushtë me të dhe të cilëve nuk u besonte. Sapo hynë në dhomën e punës, ai filloi t’i shikonte në sy pa thënë asnjë fjalë. Ata që nuk e mbanin dot shikimin u qëlluan sepse, sipas Stalinit, kishin diçka për të fshehur ose ishin në keqbesim.
Kim Jong-il. Nga 3 diktaturat e vendosura, ajo që tregon megalomaninë më të madhe është regjimi i Koresë së Veriut. Diktatori aktual, Kim Jong-un, alternon kërcënimet për sulme me raketa dhe çudira të tilla si urdhërimi i të gjithë studentëve që të presin flokët si ai. Kim vjen nga një dinasti diktatorësh që kanë bërë një mënyrë jetese megalomanie. Duke filluar nga gjyshi i tij, Kim Il-sung, imazhi i të cilit është ende i pranishëm kudo në vend. Por edhe më egoist ishte djali i tij (si dhe babai i despotit aktual). I bindur se kishte fuqi magjike si ndikimi i klimës, ai mendoi se ishte i gjithëdijshëm dhe shkroi vepra për çdo temë, veçanërisht kinemanë. Ai madje shkoi aq larg sa rrëmbeu regjisorin koreano-jugor Shin Sang-ok, duke e detyruar atë të xhironte një ribërje të Godzilla.
Jean-Bedel Bokassa. Presidenti i Republikës së Afrikës Qendrore, në vitin 1977 e shpalli veten perandor me një ceremoni të frymëzuar nga ajo e Napoleonit në 1804. Për këtë arsye të gjithë shërbëtorët u detyruan të vishnin rroba të shekullit të nëntëmbëdhjetë. Perandori i ri u paraqit me një mantel të gjatë prej kadifeje të kuqe, më pas vendosi një kurorë plot me diamante në kokë, e cila, sipas mendimit të tij, duhej t’i ishte dhënë nga Papa Pali VI, i cili natyrisht refuzoi.
Mao Ce Duni. Në vitet 1960 dhe 1970, shumë të rinj perëndimorë kishin posterin e Maos në dhomën e tyre, të pavetëdijshëm se udhëheqësi i komunizmit kinez ishte një tiran i pamëshirshëm, përgjegjës për vdekjen e miliona njerëzve. Ai e trajtoi kryeministrin Ciu En Lai si skllav dhe që i priste kokën atyre që e pengonin. Në mënyrë private: ishte një lloj Kaligula e stilit kinez që nuk kishte marrëdhënie seksuale me gruan e tij, por ai donte të shoqërohej çdo natë me 2 ose 3 vajza të ndryshme. Ai ishte gjithashtu ishte një njeri i ndyrë që nuk lahej, nuk hiqte rrobat për javë të tëra dhe nuk lante dhëmbët, të cilët iu bënë të gjelbër.
Një nga diktatorët e fundit të lindur nga shekulli i njëzetë ishte Saparmyrat Nyýazow, president i Turkmenistanit nga viti 1991 deri në 2006. I njohur gjithashtu si Türkmenbashy (“babai i të gjithë turkmenëve”) ai madje shkroi një tekst të shenjtë: Ruhnama, ose libri i shpirtit. Krahasuar me Biblën dhe Kuranin, ai u miratua në shkolla, u lexua në radio dhe TV, madje u dërgua në hapësirë.
Në foto, statuja e ndërtuar: e veshur me ar, 12 metra e lartë, ajo rrotullohet 360 gradë në mënyrë që fytyra të puthet gjithmonë nga dielli.
Benito Musolini. Ai ishte pacifist si i ri, më pas dukshëm ndryshoi mendje duke e tërhequr Italinë në Luftën e Dytë Botërore; luante violinë dhe ishte supersticioz. Por mbi të gjitha nuk i duronte dot cigaret dhe çadrat sepse thoshte se janë “trashëgimia borgjeze.
Ndër kuriozitetet që karakterizonte liderin e shtetit libian nga viti 1969 deri në vitin 2011 ishte fakti se në çdo udhëtim ai donte të flinte në çadrën e tij beduinësh, madje të vendosur në kopshtin e një hoteli parizien apo gjatë vizitës së tij të fundit në Romë. Për të vëzhguar shpinën e tij, ai mblodhi një ekip Amazonash të virgjëra me stërvitje të lartë ushtarake.
Nicolae dhe Elena Ceauşescu. Në listën e diktatorëve më të çuditshëm nuk mungojnë çiftet e paskrupullta të martuara si Nicolae Ceauşescu dhe gruaja e tij Elena, kreu i Republikës Socialiste të Rumanisë nga viti 1967 deri në 1989. “Elena, pothuajse analfabete, i dha vetes një diplomë në kimi dhe e bëri veten të njohur si autore e studimeve shkencore, titujt e të cilave as që ishte në gjendje t’i kuptonte”, shpjegon eseisti Domenico Vecchioni, autor i biografive të shumta kushtuar diktatorëve të famshëm. Në foto, çifti Ceauşescu në një pikturë festive: diktatura e tyre zgjati 24 vjet dhe e çoi vendin në uri.
