Mehmet Shehu vazhdon të cilësohet si një nga figurat më të rëndësishme dhe kontradiktore të historisë politike shqiptare. Ai shërbeu si kryeministër i Shqipërisë për afro 28 vite, duke u bërë kryeministri më jetëgjatë në historinë e shtetit shqiptar. I njohur si zëvendësi absolut i Enver Hoxhës, Shehu u dallua për vendosmërinë, parimet dhe strategjitë e tij ushtarake.
I lindur më 10 janar 1913 në Çorrush të Mallakastrës, ai spikati që në rini me inteligjencën e tij, duke përfunduar Shkollën Teknike Amerikane të Harri Fultzit në Tiranë. Kjo shkollë i hapi dyert për të ndjekur studimet në Akademinë Ushtarake të Napolit, nga ku u përjashtua për arsye politike. Më pas, Shehu udhëtoi drejt Spanjës për t’u bashkuar me luftëtarët internacionalistë në Luftën Civile Spanjolle (1937-1939).
Pas një periudhe internimi në Francë, ai u rikthye në Shqipëri në vitin 1942 dhe u lidh shpejt me Lëvizjen Nacionalçlirimtare. Brenda pak kohësh, ai mori role të rëndësishme, duke komanduar Brigadën e Parë Sulmuese dhe më vonë Divizionin e Parë të Ushtrisë Nacionalçlirimtare. Karriera e tij ushtarake dhe politike vazhdoi me shpejtësi pas Luftës së Dytë Botërore.
Në vitin 1948, pas rënies së Koçi Xoxes, Shehu mori postin e ministrit të Brendshëm dhe u zgjodh anëtar i Byrosë Politike. Në vitin 1954 u emërua kryeministër, një detyrë që mbajti deri në dhjetor të vitit 1981. Gjatë kësaj periudhe, ai mbajti edhe role të tjera të rëndësishme, si ministër i Mbrojtjes dhe sekretar i Komitetit Qendror të PPSH-së.
Pavarësisht pozicionit të tij të fuqishëm, fundi i karrierës së Mehmet Shehut ishte tragjik dhe i papritur. Më 17 dhjetor 1981, gjatë një mbledhjeje të Byrosë Politike, ai mori disa “goditje” të forta politike. Të nesërmen, më 18 dhjetor, mediat shtetërore dhanë lajmin e shkurtër: “Vdiq Mehmet Shehu!”.
Sipas versionit zyrtar, ai kishte kryer vetëvrasje pas një “krize nervore”. Por, ky version mbeti i diskutueshëm dhe i mbuluar me mister. Njoftimi për vdekjen e tij u dha me një ton të thatë në mbrëmje nga Televizioni Shqiptar dhe gazeta “Zëri i Popullit”, duke theksuar shkurt arsyen e vetëvrasjes. Ndërkohë, për të shmangur çdo trazirë, në mediat e kohës vijoi të flitej për rendimentet socialiste dhe aksionet ndërtimore, ndërsa në teatrin televiziv u transmetua komedia “Ushtari i mirë Shvejk”.
Vdekja e Mehmet Shehut mbetet një nga ngjarjet më enigmatike dhe të debatueshme të periudhës komuniste në Shqipëri, duke ngjallur interes dhe dyshime deri në ditët e sotme.
