Zefina Hasani
Kur Elvana Gjata nxori albumin “Çelu” si bashkëpunim me Pirro Çakon, veç suksesit të padiskutueshëm të këngëtares, mendoja: sa mirë që përmes Elvanës që është kaq në trend këto kohë, do të pëlqehet nga të rinjtë, do të qarkullojë në këtë tregun e ri të muzikës që bën më shumë bujë prej YouTube e Instagramit edhe Pirro, kompozitori që krijon pa bërë shumë bujë, pa e pasur aspak mendjen me e publiku muzikën e tij në social media.
Sepse është ai artisti që e ka mendjen tek notat që hedh në pentagram, ashtu krejt natyrshëm siç i buron nga shpirti, pa mendu për Instagramin.
I njëjti mendim me erdhi, ndërsa kudo nisi të qarkullojë e të marrë dhenë historia e Parashqevi Simakut e bashkë me të edhe e këngës “E duam lumturinë”, që nxori më në pah talentin e çdo kohe të Pirro Çakos.
Më vjen keq ta them që do të duhej zhurmnaja e social medias për të nxjerrë në dritë apo më mirë të them, për ta përshirë në vëmendjen e të gjithëve, pa dallim moshe e shijeje, një nga kompozitorët më të mirë që ne kemi: Pirro Çakon. Artistin që edhe pse nuk di e as nuk e ka në natyrë ta reklamojë punën e tij, do të jetë gjithmonë aty, i ulur në piano e pentagrame për të na dhënë gjithmonë muzikë të bukur.
Pirro Çako vazhdo e shkruaj muzikë, se koha do të jetë gjithmonë në favorin e talentit tënd, me apo pa Instagram!/e.t
