Tymi i bardhë është ngritur mbi Kapelën Sistine, sinjali se kardinalët kanë zgjedhur një papë të ri në ditën e dytë të konklavës .

Identiteti i tij dhe emri që do të marrë si papë do të zbulohen së shpejti.

Kardinalëve iu deshën dy ditë për të zgjedhur një papë të ri, duke përputhur afatin kohor nga dy mbledhjet e mëparshme dhe duke sugjeruar se një kandidat kryesor i bëri shpejt përshtypje kolegëve të tij gjatë procesit të fshehtë.

Turmat po presin me padurim poshtë në Sheshin e Shën Pjetrit, të dëshpëruara për një pamje të burrit, identiteti i të cilit është shumë pranë zbulimit.

Kardinali francez Protodhjakoni Dominique Mamberti do të mbajë në momentet në vijim, në latinisht, njoftimin historik “Habemus Papam!” (“Kemi një papë!”).

Emri papnor i fituesit do të shpallet më pas dhe papa i ri do të flasë shkurt dhe do të thotë një lutje. Kurorëzimi i tij zyrtar do të zhvillohet në ditët pas zgjedhjes së tij; dy papët e fundit janë inauguruar në Sheshin e Shën Pjetrit.

Ditët në vijim janë për festime; emri i Papës do të shqiptohet në predikime dhe mesha në të gjithë botën katolike dhe do të ngjallë skena veçanërisht të gëzueshme në vendin e tij të lindjes. Festimeve dhe angazhimeve të Papës së ri në kalendar i shtohet edhe fakti se viti 2025 është një vit jubilar për kishën – një festë e veçantë e njoftuar nga Papa Gjon Pali II 25 vjet më parë, e cila shoqërohet me një axhendë të ngjeshur ngjarjesh të organizuara nga Vatikani.

Por udhëheqja e besimit më të madh të krishterë përmes një epoke të paparashikueshme do të kërkojë vendime të vështira dhe të rëndësishme.

Papa i ri trashëgon një kishë, imazhi dhe ambiciet e së cilës u transformuan nga paraardhësi i tij; Françesku i largoi prioritetet e kishës nga çështjet sociale si aborti, homoseksualiteti, rolet gjinore dhe kontracepsioni, duke avokuar në vend të kësaj për të varfrit, të zhvendosurit dhe nevojtarët e botës, dhe duke ngulitur një mision të ankoruar në altruizëm.

Nëse do të vazhdojë apo jo kjo trajektore do të jetë një zgjedhje përcaktuese për Papën e ri. Refuzimi i Françeskut ndaj pasurisë dhe toni i tij më i butë mbi çështjet sociale u lavdërua nga disa udhëheqës perëndimorë, por mbetet një fraksion në kishë që mbështet një qëndrim më të rreptë mbi çështjet e seksit, gjinisë, martesës dhe migrimit./e.t