Nga Ajet Ramcaj
Azem Hajdari u vra sepse doli shpejt nga protokollet e Katovicës Shqiptare. 1991-1992 është vetmi që ngriti zërin kundër bandave të Tiranës nga të cilët u kërcënua me jetë. Të gjithë e dimë që ato në atë kohë kontrollonin Tiranën dhe kishin përkrahjen e Shtetit që po binte.
Ai ma pas u bashkohet dhe përkrah Lëvizjet e Djathta të të Persekutuarve,Ish Pronarëve dhe Sindikatave duke dalë kundër Qeverisjes së PD-së. Të gjithë e mbajnë mend luftën që ju bë nga të tijët në parlament deri në heqje imuniteti e nxjerrje jashtë nga selia e PD për mos përmendur survejimin e tij nga SHIK.
1997 solli në pushtet me dhunë të majtën përmes bandave sipas planeve katovicare shqiptare. Azem Hajdari nuk pajtohet me këtë gjë dhe bahet promotori dhe Lider i njerzve për tu përballë më ta i gatshëm në të gjithë format.
Ai bahet gjeneral në kry të njerëzve të lirë nga Vermoshi në Konispol duke ringritur rezistencën dhe qëndresën e popullit ndaj pushtetit të Komiteteve të Shpëtimit por edhe duke ringritur në këmbë strukturat e Partisë që kish kriju në 1990.
Azemi për një vit rresht me gjithë pritat e atentatet shkel të gjithë Shqipërinë.Tashmë rreziku kryesor për pushtetin e fituar me grykën e pushkës nuk e kish emrin Sali Berisha por Azem Hajdari.
Azem Hajdari kish dalë nga rreshti dhe bani të qartë për një vit ditë për ditë se do luftonte me gjithë format më ish komunistët,o për gjithçka o për asgjë,ndaj Shteti i kohës por ndoshta edhe segmente Katovicare të Opozitës inskenuan Vrasjen e Shekullit duke përdorë si Doracë njerëz të Vendlindjes së tij me disa prej të cilëve kish kenë edhe shok.
Shqipnia do ish ndryshe sot nëse Azem Hajdarin nuk do e ndalonin plumbat e pabesë të 12 shtatorit 1998. I përjetshëm do jetë kujtimi i Tij.
