Gjetja e çokollatës së vjetër është një bekim dhe një mallkim. Nga njëra anë, keni një karamele falas, por nga ana tjetër, ka një shtresë të bardhë të çuditshme dhe nuk jeni të sigurt se çfarë është saktësisht. Më e rëndësishmja, a mund të hani një çokollatë të tillë?
Në fakt, bëhet fjalë për “lulëzimin” e çokollatës, kështu që është plotësisht i sigurt për konsum.
Ekzistojnë dy lloje të këtij fenomeni – lulëzimi i sheqerit (shtresa e bardhë zakonisht është e thatë dhe me njolla) dhe lulëzimi me vaj (zakonisht janë vija të bardha vajore).
Lulëzimi i sheqerit ndodh kur sipërfaqja e çokollatës bëhet e lagur. Lagështia tret sheqerin, dhe kur çokollata të thahet, kristalet e sheqerit mbeten në sipërfaqen e saj.
Ky fenomen zakonisht është pasojë e ruajtjes jo të mirë, për shembull kur ruhet çokollata në një vend të ngrohtë, për shkak të së cilës sipërfaqja e saj fillon të “djersitet”.
Lulëzimet yndyrore, nga ana tjetër, ndodhin kur yndyra e çokollatës shpërthen në sipërfaqe. Ruajtja e çokollatës në një vend të ngrohtë mund të shkaktojë këtë fenomen, si dhe ndryshime të mëdha të temperaturës.
Meqenëse shtresa e bardhë në çokollatë është thjesht sheqer ose yndyrë, nëse e hani, asgjë nuk do t’ju ndodhë, por lulëzimi do të ndikojë në strukturë, prandaj çokollata mund të ketë një shije paksa të çuditshme.
Disa njerëz e vërejnë ndryshimin, dhe disa jo, gjithçka varet nga mënyra se si e përjetoni idenë për të ngrënë çokollatë të vjetër.
