Fjala Zot (në italisht) është aq e vjetër sa përkthimi i parë i Biblës nga latinishtja në gjuhën popullore. Versioni latin adopton termin Deus – i përdorur para krishterimit – për të treguar hyjnitë në mënyrë të përgjithshme. Në Bibël, megjithatë, emra të ndryshëm përdoren për të shprehur konceptin e Zotit: Jahvé , El , Elohim .
Sipas studiuesve, redaktimi i Biblës ndikohet nga tensioni mes redaktorëve “jahvist” dhe “elohist”: El është në fakt një term që tregonte hyjninë edhe para se fiset e Lindjes së Mesme të konvertoheshin, ndërsa Elohim tregonte shpirtrat në animizmin parabiblik. Nga ana tjetër, Jahvé, që do të thotë “Unë jam ai që jam”, përfaqëson një konceptim monoteist më solid. Nuk është rastësi që me këtë emër Zoti i prezantohet Moisiut.
Prandaj, mund të thuhet se Jahveh , megjithëse jo ndoshta emri më i vjetër me të cilin judenjtë mendonin për Perëndinë e tyre, është ai që i pari vendos themelet e konceptit tonë aktual për Zotin.
