A i njohim vërtet prindërit tanë në të vërtetë? Si fëmijë, shpesh është e vështirë të imagjinohet se ata kishin një jetë tjetër dhe të ndërlikuar para nesh. Edhe teksa plakemi, disa pjesë të jetës së tyre mbeten të mbuluara me mister siç janë romancat e hershme apo shtigjet e panjohura që kanë ndjekur në jetën e tyre. Një fotografe që jeton në Londër, Caroline Furneaux, u përball me këto pyetje pasi hapi disa sirtarë të vjetër në shtëpinë e prindërve ku gjeti disa filma 35 mm të babait të saj pas vdekjes së tij në të 70-at.
Ajo kishte pasur një marrëdhënie komplekse me të dhe ndjehej sikur vdekja e tij në 2011 i la gjërat të pazgjidhura. Ajo i la filmat të pazbardhur për disa kohë duke menduar se kanë qenë fotografi të shërbimit ushtarak apo rritjes së të korrave kur punonte si agronom në Suedi.
Në vend të këtyre ajo pa se në filma kishte vajza simpatike me bikini në plazhe që nuk i njihte dhe nuk i kishte parë kurrë. Ato qëndronin pranë makinave apo buzë plazhit. Fotot janë bërë në vitet 1960 para se babai i saj të martohej dhe mund të kenë qenë një seri të dashurash të tij gjatë qëndrimit në Suedi. Për nënën e saj gjeti vetëm 2 foto pasi ishin takuar.
“Kush je ti? Po ti? Po ti?” – nisi të pyeste ajo teksa zbardhte fotot në laborator. Furneaux thotë se u ndje sikur ishte e pranishme në një pjesë të jetës së babait të saj që nuk e mendonte kurrë se ekzistonte. Një version i tij, i ri dhe i panjohur.
“Kur pashë këto foto, papritmas pata një paraqitje të shkurtër të jetës së tij, jetës së tij të mëparshme dhe një version të tij që nuk e njihja. Ishte e mrekullueshme”, –shpjegoi ajo. “Babai im ishte i komplikuar, i vështirë, zhgënjyes… dhe më pas ja ky djalë i ri i shkujdesur që dukej se kishte kohën e jetës së tij,” – shtoi ajo.
Fillimisht, Furneaux u përpoq të identifikonte gratë, duke pyetur anëtarët e familjes nëse i njihnin fytyrat e tyre. Por, pa asnjë emër, ajo e kuptoi se rëndësia e çështjes nuk ishte të gjente emra, por të kuptonte jetën e babait të saj në të ri.
Më pas ajo i dha çdo gruaje një emër, disa i gjeti në një sasi të vogël letrash; të tjerat i trilloi. Furneaux e dinte se babai i saj kishte një të kaluar të dhimbshme me prindërit e tij. Ai humbi nënën e tij në moshën 19-vjeçare dhe kishte një marrëdhënie të turbullt me njerkën e tij, sekretaren e babait të tij. Furneaux eksploron këto fragmente të jetës së babait të saj gjatë gjithë librit. Kur pyeti nënën e saj për romancat e babait, ajo ia ktheu me ironi: “Duhet të kishe parë të dashurit që kisha unë”./E.Ç
