Një përmbledhje sistematike dhe meta-analizë e botuar në Gazetën Ndërkombëtare të Obezitetit shkruan se si kombinimi i ushtrimeve me një protokoll specifik agjërimi me ndërprerje ndikon në përbërjen e trupit dhe humbjen e peshës.
Rezultatet sugjerojnë se ngrënia me kohë të kufizuar mund të ndihmojë në uljen e masës yndyrore dhe përqindjes së yndyrës trupore më mirë sesa ushtrimet e pakufizuara gjatë vakteve.
Agjërimi me ndërprerje përfshin abstenimin nga ushqimi ose kufizimin e kalorive në periudha të caktuara. Protokolli i të ushqyerit me kohë të kufizuar i ekzaminuar në atë hulumtim përfshinte agjërimin për 12 deri në 20 orë në ditë, me 4 deri në 12 orë kohë për të ngrënë.
Në përgjithësi, shkencëtarët arritën në përfundimin se, krahasuar me grupet e kontrollit, pjesëmarrësit në grupet e ngrënies me kohë të kufizuar duket se korrnin më shumë përfitime shëndetësore.
Agjërimi me ndërprerje, stërvitja dhe humbja e peshës: Kufizimet e hulumtimit
Rishikimi kishte disa kufizime: Së pari, studimet u fokusuan në pjesëmarrës të rritur të shëndetshëm, duke përjashtuar njerëzit me probleme të tilla si sëmundja kardiometabolike.
Së dyti, studimet nuk ishin të gjitha të të njëjtit lloj, gjë që mund të ndikojë në rezultatet e përgjithshme. Kishte ndryshime në faktorë të tillë si dieta, programet e ushtrimeve dhe metodat e matjes së përbërjes së trupit.
Së treti, 13 nga studimet përfshinin pjesëmarrës me një BMI prej 25 ose më pak. Një BMI prej 18.5 deri nën 25 konsiderohet një peshë e shëndetshme.
Prandaj, të dhënat nuk përfshinin shumë subjekte me obezitet , dhe shumica e pjesëmarrësve ishin metabolikisht të shëndetshëm. Kjo kufizon përgjithësimin e rezultateve.
Përveç kësaj, pajtueshmëria e pjesëmarrësve me agjërimin me ndërprerje u raportua vetë, gjë që mund të çojë në pasaktësi dhe nënvlerësim të marrjes së energjisë. Së fundi, studimet ishin me kohëzgjatje të shkurtër, kështu që rezultatet nuk shqyrtonin pasojat afatgjata.
” Duhen prova më rigoroze dhe të kontrolluara për të konfirmuar efektivitetin e agjërimit të ndërprerë në kombinim me stërvitjen . ” Ndërsa ushqimi i kufizuar me kohë i kombinuar me stërvitje mund të jetë një strategji efektive për humbje peshe, zbatimi i saj duhet të individualizohet. Studimet duhet të shqyrtojnë gjithashtu përputhshmërinë dhe qëndrueshmërinë afatgjatë të një plani të tillë në jetën reale”, theksojnë ekspertët.
Çfarë na përshtatet
Shumica e të dhënave shkencore mbrojnë se agjërimi me ndërprerje është një metodë efektive për humbjen e peshës , ndërkohë që ka përfitime të mundshme për sa i përket treguesve shëndetësorë. Në të njëjtën kohë, duket se në disa raste mund të jetë superiore ndaj modeleve më të moderuara të të ngrënit për sa i përket humbjes së peshës, por kjo kërkon hetim të mëtejshëm. Nuk duhet të anashkalojmë se është i papërshtatshëm për pjesë të caktuara të popullsisë si fëmijët, gratë shtatzëna dhe diabetikët.
Duke pasur parasysh sa më sipër, pyetja që lind është se cili lloj diete i përshtatet secilit prej nesh. Nëse ngrënia e një ose dy vakteve në ditë e bën më të lehtë për ju, atëherë agjërimi me ndërprerje është ndoshta zgjidhja . Nëse jo, atëherë metodat më “klasike” të humbjes së peshës mund të funksionojnë po aq mirë për ju, pa e kufizuar veten aq sa kërkon agjërimi me ndërprerje.
Në përgjithësi, vlen të theksohet se përshtatshmëria e protokollit për sportistët dhe sportistët është ende e diskutueshme, pasi koha e ngrënies së vakteve ka një rëndësi të madhe, bazuar në konkurrencë/ S,M
