Covid 19 ka mbushur plot gjashtë muaj që ekziston mes njerëzve. Më 31 dhjetor, të vitit të kaluar, mediat kineze raportuan për të parën herë shpërthimin e një pneumonie virale në qytetin e Wuhanit.
E gjithë bota është transformuar në këtë proces. Izolime u vendosën, kufijtë u mbyllën, shtëpitë e të moshuarve u rrënuan nga sëmundja, ekonomitë kombëtare u gjunjëzuan. Shtrëngimet e duarve e përqafimet tani ngjasojnë si diçka e të shkuarës. Dhe më e keqja është se askush nuk e di edhe për sa kohë virusin do ta kemi mes nesh.
Por ajo që dihet është se bota sot është shumë më ndryshe nga sa ishte në ditët e raportimit të pneumonisë së çuditshme në Wuhan të Kinës.
Tani shumë vende kanë filluar të rihapen, me gishtat e kryqëzuar se mund t’ia kenë hedhur virusit. Të tjerë mësuan se nuk mund të ulin vigjilencën, për asnjë moment.
Të tjera vende nuk i vendosën asnjëherë shpërthimet e tyre nën kontroll. Sidoqoftë, gjashtë muaj janë një kohë e shkurtër për të mësuar aq sa kërkuesit kanë mundur të mësojnë për një virus të ri.
Ende ka shumë pyetje pa përgjigje. Por ajo që shkencëtarët e përsërisin me bindje është se koronavirusi nuk do të largohet shpejt, ndoshta asnjëherë.
Do të duhet imuniteti i masës, kur të paktën dy të tretat e një popullate ta kenë fituar imunitetin ndaj virusit, pasi janë infektuar ose vaksinuar për të filluar ndaljen e pandemisë. Por të dyja këto objektiva janë ende larg. Dita /Ra.My. Fjala.al/
