Vim Su’urbier, anëtari i skuadrës së madhe të Ajaksit në vitet ’70-të, u nda nga jeta tëç dielën, në moshën 75-vjeçare, bëri të ditur klubi i njohur holandez, I lindur më 1945-ën në Eind’hoven, Su’urbieri luajti me fanellën e Ajaksit nga 1964-ra deri më 1977-ën, duke vijuar me një xhiro nëpër klubet e Shalke 04-ës në Gjermani dhe Metzit në Francë, dhe duke vijuar ta shoqërojë Johan Krujfin në aventurën e atij amerikane tek Los Angeles Azteks në 1979-ën.
Su’urbieri spikati për lehtësinë me të cilën ai kalonte në sulm në krahun e majtë, mbi bazën e mësimeve që kishte marrë nga takticieni i madh holandez, Rinus Mishels. Su’urbieri e fitoi 3 herë trofeun e Kupës së Kampioneve (tanimë Ligës së Kampioneve) dhe u shpall edhe 7 “kampion” i Holandës me Ajaksin. Ai fitoi gjithashtu edhe 4 herë trofeun e Kupës së Holandës, dy herë atë të Superkupës së Evropës dhe një herë atë and të Kupës Ndërkontinentale.
Ai ishte shtruar në spital që nga prilli i këtij viti, pasi pësoi një hemorragji cerebrale, dhe gjendja e tij u përkeqësua më 11 maj. “Një nga lojtarët e Ajaksit të madh na ka lënë, – deklaroi klubi i njohur në një njoftim mbi ndarje nga jeta të lojtarit që e veshi në më tepër se 500 ndeshje fanellën bardhëkuqe. – Ai ishte mbrojtësi i parë moden i futbollit holandez dhe kujtimi i tij do të mbetet me familjen dhe miqtë.” Su’urbieri ka veshur gjithashtu edhe fanellën e përfaqësueses së Holandës në ato vite.
Një mbrojtës i djathtë klasik, ai u shndërrua në të parin lojtar të mirëfilltë krahu në atë që njihet si epoka e “futbollit total”. Futja në përdorim e lojës nga krahët drejt sulmit e ndryshoi krejtësisht futbollin e asaj kohe dhe tanimë ky koncept shfrytëzohet me shumë dobi në futbollin modern. “Rinus Mishelsi ishte ai që më mësoi sesi të zgjidhja çastin e duhet që të hidhesha në sulm dhe më shndërroi në një lojtar të pastër krahu”, ka shpjeguar dikur vetë Su’urbieri.
Në një përkim të plotë me stilin e çuditshëm të jetesës së atij brezi të artë të futbollit holandez, ai spikaste si për lojën e tij të qëndrueshme, ashtu edhe për dëshirën e tij për të bërë jetë nate. Një nga ish-shokët e tij të skuadrës në përfaqësuesen e Holandës, Vili van de Kerkhof, kujtonte se “Vimi mund të festonte deri në ora 3 apo 4 pas mesnate dhe nuk dështonte kurrë në një ndeshje në orën 15:30 pasdite”. Interesant është fakti, se Vim Su’urbier ka edhe një lidhje me Shqipërinë.
Ai ishte pjesë e Ajaksit të 16 shtatorit 1970, që u ndal, pas një vazhde rekord prej 9 ndeshjesh të fituara në Evropë, në një barazim 2-2 nga kampionia e Shqipërisë (17 Nëntori), në takimin e parë të turit të parë të Kupës së Kampioneve, duke shënuar të dy golat e gjigandes holandeze. Ai realizoi për Ajaksin në minutën e 19-të dhe vijoi të dyfishte epërsinë e skuadrës së tij në të 58-tën, por bardheblutë u kundërpërgjigjën menjëherë më pas me Kazanxhiun.
Tirana barazoi shifrat një minutë para fundit me Çeçon, por Ajaksi e fitoi ndeshjen e kthimit 2-0 në fushën e vet, dy javë më pas, duke vijuar për më tej.
Bo.Ba/fjala.al
