Murat Basha, anëtar i Lëvizjes së Legalitetit, i cili fatmirësisht e ka fituar betejën për jetën ndaj koronavirusit, tregon se si zbuloi që ishte prekur nga virusi. Pas shtrimit në Spitalin Infektiv, familja i fshehu faktin se e shoqja po luftonte me koronavirusin në spitalin Covid 2.
Nga Ina Allkanjari
Basha tregon rrugëtimin e hidhur nga momenti që iu shfaqën simptomat e para deri në shtrimin në spital, teksa u bën thirrje qytetarëve të jenë të kujdesshëm dhe ta duan njëri-tjetrin.
Ju jeni një ndër personat që fatmirësisht e keni fituar betejën me koronavirusin. Mund të na tregoni si e zbuluat se ishit prekur nga virusi?
Më datë 22 korrik më filluan shenjat e para dhe fillova të kisha dyshime se isha prekur nga virusi. Kërkonim të bënim tamponat së bashku me familjarët dhe na thanë pas 8 ditësh. Më pas u përpoqa dhe erdhën më herët e më bënë tampon, si fillim djalit dhe mua.
Pas disa ditësh dolën përgjigjet dhe djali doli pozitiv, ndërsa unë negativ. Dërgova djalin që t’i bëj skaner në klinikë dhe doli negativ, mushkëritë i kishte të pastra.
Duke qenë se unë vazhdova të kisha simptoma shqetësuese të COVID-19, dhe nuk ndihesha mirë, shkova pas dy ditësh sërish dhe bëra skaner dhe dola me shenja të koronavirusit në mushkëri.
Çfarë ndodhi më tej?
Ndihesha i lodhur, me temperaturë, kisha kollë, oreks nuk kisha fare, kisha filluar të humbas peshë. Duke u nisur nga kjo dhe gjendja e rënduar shëndetësore, u shtrova në spital më 29 korrik dhe dola nga spitali pasi u rikuperova, pas 5 ditësh.
Cili ishte shqetësimi i parë kur kuptuat se virusi ishte tashmë brenda familjes suaj?
Ajo çfarë më shqetësoi më shumë ishte momenti kur mora vesh se djali mund të ishte me Covid. Në momentin që mua më doli pozitiv dhe djali doli negativ, u qetësova. Më tej mendova që duhet të luftoj dhe ta fitoj edhe këtë betejë, me ndihmën e Zotit.
Po pjesëtarët e tjerë të familjes, si e përjetuan këtë situatë, a u prekën nga COVID-19?
Në momentin që kam qenë i shtruar në spital, tek Infektivi, ime shoqe u shtrua në Sanatorium, te Covid 2, pasi kishte pasur shqetësime. Duke qenë se ishin të shqetësuar për gjendjen time shëndetësore, nuk më lajmëruan që ime shoqe ishte shtruar në spital me Covid.
Unë e kontaktoja, për porosi të ndryshme që mund të më duheshin gjatë peridhës që isha i shtruar, ndërkohë nuk më tregoi në asnjë moment që kishte shqetësime dhe ishte shtruar në Sanatorium. Nuk donin të më shqetësonin, pasi gjendja ime shëndetësore ishte më e vështirë.
Çfarë mund të na thoni rreth periudhës që qëndruat i shtruar në spital, si ishin kushtet?
Natyrisht, kushtet në spitalet tona janë të vështira, temperatura jashtë ishte 40 gradë, kurse ne qëndronim me dritare hapur. Por kujdesi i stafit ishte i mrekullueshëm dhe unë i falënderoj.
Gjatë gjithë kohës kujdesi i mjekëve ka qenë i mrekullueshëm, i profesoreshë Najada Çomos, i profesor Tritan Kalos, i doktoreshë Nevilës, i kryeinfermieres së pavijonit etj. Kishin një përkujdesje të jashtëzakonshme.
A keni një thirrje për qytetarët?
Thirrja ime për qytetarët është të bëjnë kujdes, të mos e marrin me shaka. Në momentin që u shfaqen simptomat e para menjëherë të këshillohen me mjekët, të mos neglizhojnë asgjë deri sa kjo e keqe të kalojë. ]
Unë mendoj se vaksina do të dalë, mendoj se shkenca do të shkojë përpara dhe njerëzimi do të shpëtojë nga kjo e keqe që është hedhur me dorë. Kjo është një e keqe që godet në mënyrë të tmerrshme. Pasi të hyn në trup, në momentin që të gjen një pikë të dobët, të masakron.
Ndaj duhet të jemi shumë të kujdesshëm dhe ta duam shumë njëri-tjetrin. Unë ndërmora edhe një veprim vetjak, gjë që në fakt i takonte shtetit ta bënte. Mora përsipër të dezinfektoj të gjithë shkallën e pallatit tim. Sepse nuk doja të isha shkaktar për asnjë nga banorët e pallatit, që ata të kishin probleme.
Këtu ka të moshuar, ka njerëz edhe të sëmurë, dhe unë nuk dua të jem shkaktari. Gjithashtu, ndonëse testet i kam negative, nuk do të rri 2 javë, por 21 ditë që askush mos të ketë probleme nga unë.
Nëse nuk jam i dobishëm për njerëzit, të paktën të mos u shkaktoj probleme dhe t’u sjell halle. Do të mundohem t’i flas gjithkujt për eksperiencën time të vështirë dhe u them të gjithve të kenë kurajë, dhe besim te Zoti, pasi çdo gjë kalohet.
la.mi/Fjala.al
