NGA ROLAND QAFOKU
E nga t’ia nisësh. Janë 3 mijë tekste këngësh në 50 vjet karrierë. Mjeshtrja e madhe e vargut shqip, Zhuljana Jorganxhi, mbush sot 74 vjeç.
Ne që jemi rritur me vargjet e saj e dimë shumë mirë se sa kënaqësi dhe emocion na kanë dhuruar muzika me tekstet e saj që unë do t’i perifrazoja se ishin fjalët më të mira në renditjen e tyre më të mirë.
Mes 3 mijë teksteve unë kam përzgjedhur 7 prej tyre që më kanë pëlqyer më shumë. Miqtë e mi, shijojini!
Janë kaq elegantë, kaq të bukur, sa nuk e ndan dot muzikën nga vargu. Dhe një gjë tjetër: Janë tekste bio dhe që tregojnë jo vetëm se sot nuk ka tekste të këtij sekti, por që gjuha shqipe është kaq e bukur. Shumë urime Zhuljana!
- “Në duart e nënës”, kënduar nga Bashkim Alibali
Në duart e tua u rrita o nënë.
Në netët pagjumë pikoi drit’ e hënës.
Dhe veten qortova të zënë në gabime
Zemrën kur ta theva o e shtrenjta ime
- “Jon”, kënduar nga Ardit Gjebrea
Më erdhe në një kohë të dëshpëruar
me dhimbe, Jon.
Kur anijet si fantazma
Nëpër det me aventura
Klithnin Liberta.
Deti u bë mal me njerëz dhe mali u bë det me lot.
- “Pranvera do lule shumë”, kënduar nga Frederik Ndoci
Kur i vogël mbi lëndinë
Mbi barin që ndriste nën vesë
Një pragpranvere një lule gjeta
Erdhi pranvera thirra menjëherë.
- “Këngët e rinisë”, kënduar nga Luan Zhegu.Si zogjtë e shqipes kur fluturojnë
Për herë të parë lart në qiell
Dhe shqipja nënë me krahë të fortë
Fluturimin me to merr. - “Se kenduam “Let it be”, kënduar nga Sherif Merdani
Por një gjë fort mirë e di
Unë të bukurën dashurova
Nga rrugicat me kalldrëm
Tek artistët që ka bota
Ne besuam si fëmijë
Ne besuam të dashuruar
Se kënduam let it be
Ndaj do rronim të përgjuar.
- “Në sytë e tu”, kënduar nga Parashqevi Simaku
Një mbrëmje kthehesha te ti
Me mall të rri të patreguar
Unë të mungoja ti e di
Ashtu si ti më ke munguuar
Në krah pranë meje atë çast,
Kaloi një çift i zemëruar
Pranë një fëmijë i ndiqte poas
Si zog iu trembur i hutuar.
- “Na lini te jetojme”, kenduar nga Elton Deda.
Me kot unë pyes pse nuk erdhe përsëri
Kush ti ndali hapat, kush të tha mos ik!
Një lajm i ditës si një krismë tremb ëdo shpirt
Bëhet zog plagosur
Zemër e vrarë në shpirt.
