Kërkesa e paraqitur nga ministrat francezë për të ndaluar testet që do të vërtetonin ‘pastërtinë seksuale’ të një gruaje. Për OBSH-në është një formë e diskriminimit gjinor.
Ekziston një copë letër që ende sot, në vitin e Zotit 2020, siguron që një grua të jetë ‘e pastër’, ‘e papërlyer’ në kuptimin më anakronik të termave që i referohen aktit seksual, si kriter për përcaktimin e karakteristikës. Një copë letër që konstaton se është e virgjër, një nga ato d.o.k, për shkak të emërtimit të kontrolluar të origjinës që duhet të ketë ajo, objekt i ekzaminimit, me kërkesë të postulantit kërkues, të etur për të pasur konfirmimin se asnjëherë nuk është depërtuar nga organi seksual i një mashkulli më parë, kurrë më parë nuk ka pasur marrëdhënie seksuale. Kjo kur betimi i dëlirësisë – një kërkesë tashmë absurde në vetvete – nuk është i mjaftueshëm dhe garancia është e nevojshme, një akt zyrtar i kryer, i hartuar dhe i firmosur nga një specialist për këtë temë. Sikur ‘femra’ të ishte një pelë race e pastër, ekzemplari kafshëror me të cilin do të shkonte, duhej të ishte krenar si mjeshtrat më pompozë.
Certifikata e virgjërisë i reziston evolucionit të mendimit edhe në fillim të njëzet viteve të këtij mijëvjeçari të tretë. Dhe argumenti që gjen pak hapësirë në lajmet e përqendruara te një barazi gjinore, që nuk pretendohet kurrë mjaftueshëm, bëhet përsëri i rëndësishëm për kërkesën e paraqitur nga ministrat e Brendshëm dhe të Shtetësisë Franceze Gérald Darmanin dhe Marlène Schiappa për t’i ndaluar zyrtarisht dokumentet në fjalë dhe për të penalizuar cilindo që i lëshon ato, duke pasur parasysh kërkesën ende këmbëngulëse nga një segment i caktuar i popullsisë që është rezistent ndaj braktisjes së një zakoni sa të lashtë, aq edhe poshtërues për dinjitetin e një gruaje.
Certifikatat e virgjërisë: çfarë thotë OBSH-ja
Në vitin 2018, Organizata Botërore e Shëndetësisë, së bashku me Të Drejtat e Njeriut dhe atë të Kombeve të Bashkuara për Gratë, kishin kërkuar tashmë një ndalim, duke shpjeguar se si testimi i virgjërisë është një traditë e vjetër, e dokumentuar në të paktën njëzet vende, ku gratë dhe vajzat detyrohen t’i nënshtrohen ekzaminimit shpesh me kërkesë të prindërve, partnerëve të mundshëm, në funksion të një martese të mundshme ose punëdhënësve, si një kriter i dobishëm për të drejtën për të punuar. Ekzekutuesit janë mjekë, oficerë policie ose udhëheqës të komunitetit dhe, në disa rajone, është zakon që punonjësit shëndetësorë të kryejnë praktikën mbi viktimat e përdhunimit për të kontrolluar nëse dhuna ka ndodhur me të vërtetë. Por, siç specifikohet nga OBSH-ja, teknikat me të cilat kryhet testi nuk mund të provojnë se marrëdhëniet seksuale kanë ndodhur ose jo, bazuar në idenë se pamja e organeve gjenitale të femrave mund të tregojë historinë seksuale të gruas. “Theksi mbi virgjërinë, një term që nuk ka ndonjë rëndësi mjekësore, është një formë e diskriminimit gjinor”, nënvizoi OBSH-ja dhe “nuk ka asnjë provë mjekësore për ta mbështetur një tezë të tillë”, përsëriti IRC (Komiteti Ndërkombëtar i Shpëtimit), duke specifikuar se si “himeni (një mukozë që shtrihet nga njëra anë e vaginës në tjetrën) nuk është një tregues i besueshëm për krijimin e statusit seksual” të gruas.
“Jo vetëm një shkelje e të drejtave të njeriut, të grave, por në rastin e dhunës seksuale, gjithashtu një shkak i dhimbjeve të mëtejshme, sepse çon në rijetimin e përvojës”, dhe kjo është siguria e institutit të specializuar të Kombeve të Bashkuara për shëndetin, sipas të cilit shumë gra raportonin pasoja fizike, psikologjike dhe sociale të shkurtra dhe afatgjata, të tilla si ankthi, depresioni dhe stresi post-traumatik, madje edhe duke arritur përpjekje për vetëvrasje ose vetëvrasje në emër të nderit.
Çfarë është testi i virgjërisë dhe si kryhet?
Siç shpjegon ISSM (Shoqëria Ndërkombëtare për Mjekësinë Seksuale), testi i virgjërisë “zakonisht kryhet përmes ‘metodës me dy gishta’. Ekzaminuesi – shpesh një mjek, një udhëheqës i një komuniteti ose një anëtar i ushtrisë – fut dy gishta në vaginën e një vajze në mënyrë që të kontrollojë për një himen të paprekur” i cili, nëse nuk shqyhet, do të demonstronte pabesueshmërinë e gruas. Por konformimi i himenit ndryshon nga një grua në tjetrën dhe, si e tillë, nuk mund të konsiderohet një kriter absolut që vërteton nëse ajo ka pasur apo jo marrëdhënie të plota seksuale. Testi i virgjërisë praktikohet veçanërisht në Afrikë, Azi dhe Lindjen e Mesme, por edhe në vendet perëndimore si Kanada, Spanjë, Suedi dhe Holandë. Dhe në fakt, në vitin 2015 në Shtetet e Bashkuara u diskutua jo pak trendi në lidhje me martesat midis të krishterëve praktikantë, i cili i jepte babait të të porsamartuarve një certifikatë mjekësore që vërtetonte virgjërinë e vajzës, sipas urdhëresës biblike (në qendër të lajmit përfundoi postimi në instagram nga Breyln Frwman Bowman, vajza e pastorit protestant të Maryland Michael, e cila i dha babait të saj certifikatën e nënshkruar nga gjinekologu, e vendosur dhe dorëzuar gjatë darkës së dasmës).
Burimi: today.it