Janë 306 faqe në një roman me titullin “Anja” me autor Ahmet Prençin që kanë bërë jo pak bujë javët e fundit në letrat shqipe. Por si mund të jesh edhe kryepolic edhe romancier? Që nga Hil Mosi në vitet 20-30-të Shqipëria nuk e ka parë e dëgjuar këtë binom. Por ja që duhet të kalonin afër 1 shekull që kjo të përsëritej. Pikërisht për këtë, gjatë emisionit HARD TALK NGA ROLAND Ahmet Prençi flet aspak i dyzuar.
-“Anja” është romani i fundit i Ahmet Prençit. Pak fjalë për romanin ju lutem.
-Unë me letërsinë jam i lidhur që në fëmijëri. Në shkollën e mesme kam botuar në gazetë. Student kam qenë pjesë e stafit të gazetës studenti. Pastaj më mori rrjedha e jetës me punët e vështira që kam bërë dhe u hskëputa nga e shkruara. Nuk i kam përzier asnjëherë pasionet e mia me detyrën dhe punën time shtetërore që kam bërë.
-Diçka për romanin Anja?
-Është një ngjarje e aktualitetit, është një dramë njerëzore që jam përpjekur ta kthej në art.
-Përveç krijimtarisë letrare a keni projekte ju për botime të tjera të karakterit profesional, të kujtimeve…
-Kam goxha shënime, gjithë aktivitetin tim, por nuk dua të merrem tani me këtë. Sigurisht që do t’i shfrytëzoj.
-Kë vlerësoni nga romancierët dhe poetët shqiptarë?
-Janë disa. Unë dua të veçoja prozatorë Besnik Mustafain, Agron Tufën, Fatos Kongolin, Zia Çelën. Këta janë shkrimtarët që unë i lexoj me shumë qejf./Fjala.al/Ke.Ba
