Nga Christoph Strack
Shumë konflikte dhe luftëra janë zhvilluar dhe bëhen në emër të fesë. Por nuk ka pse të jetë kështu, sepse besimtarët kanë mundësinë të punojnë së bashku për të mirën e të gjithëve. Por këtë duhet ta bëjnë.
E rëndësishme është që përfaqësuesit e feve të ndryshme të paraqiten së bashku. Ky apel u dëgjua në mënyrë të përsëritur në Ditët e Lindau, e cila këtë javë ishte qendra e një konference dixhitale të “Religions for Peace”. Herë pyeste një prift i vjetër nga Nigeria, herë një grua e re nga Libani, herë një shkencëtare nga SHBA.
Si një shenjë në jetën e përditshme, si një sinjal për palët në konflikt. Mund të jetë një hoxhë me kryepeshkopin, mund të jenë edhe gra të konfesioneve të ndryshme. Njerëzit i përkasin feve të ndryshme, por si besimtarë ata ndajnë përgjegjësi të përbashkëta para Zotit.
Konferenca nga këndvështrimi i grave
Konferenca “Gratë, Besimi dhe Diplomacia” në Lindau dha shembuj të mjaftueshëm se sa e rëndësishme është kjo qasje. Ishte një konferencë nga këndvështrimi i grave, në të cilën edhe rabinët, një kardinal ose meshkuj të konfesioneve të tjera morën fjalën. Por qasja e mbështetjes së grave dhe tek gratë në radhët e tyre, si dhe tek gratë në fe dhe marrja seriozisht e fuqisë së tyre për të ndërmjetësuar dhe zgjidhur konfliktet, i ka zgjeruar perspektivat.
Organizata joqeveritare “Religions for Peace”, e cila pretendon të jetë më e madhja në botë në fushën ndërfetare, nuk shprehet në kuptimin e ngushtë të perspektivave gjinore dhe përmbahet nga hartimi i katalogëve të kërkesave. Por fjalia “Fetë e paraqesin veten si mashkull midis përfaqësuesve dhe në fjalën publike, por në bazë mbahen nga gratë”, është një pikënisje e zakonshme.
Në cilën fe do të mund të ishte ndryshe? “Religions for Peace” tani do të shfrytëzojë këtë fuqi të grave, në veçanti në kohën e përshkallëzimit të konflikteve dhe tensioneve në të gjithë botën, si dhe të pandemisë Corona. Për t’i përfshirë ato si ndërtuese të urave, si diplomate, si organizatore, si përfaqësuese.
Jo – në Lindau askush nuk u ngrit të thotë prerazi: “Ne gratë mund t’i bëjmë gjërat më mirë”. Por çdo ditë kishte dëshmi të reja nga gratë që kanë kaluar kohëra të pëçarjeve, duke luftuar kundër urrejtjes ose shtypjes strukturore, në rrethana të vështira. Në Kamerun ose Nigeri, në Indi ose Filipine, në Ballkan ose në Amerikën Qendrore, në Amazon ose në Kanada.
Do të ishte gabim nëse tani vendosim të përdorim vetëm karizmën e atyre që së bashku me “Religions for Peace” janë në rrugë të mirë dhe duan të veprojnë me gëzim, besim dhe kompetencë kundër ndikimit të jashtëm të kishave të mëdha në Evropë. Por ka një gjë që të krishterët në Evropën e vjetër mund ta mësojnë: takimet fetare në Lindau në vitet 2019 dhe 2020, ju kujtojnë atyre se përgjegjësia e njerëzve besimtarë në kohët moderne është një përgjegjësi e përbashkët.
Nuk ka të bëjë kjo me përkufizime, por me një rrugë të përbashkët në këtë botë të rrezikshme. Por pse besimtarët në Evropë nuk shfaqen më shpesh së bashku, ta bëjnë të qartë se si besimtarë ata janë miq? Një miqësi e tillë mund të avancojë dialogun ndërfetar, përfshirë dialogun midis brezave dhe kulturave.
Në Lindau, përgjegjësit për “Religions for Peace” kanë themeluar një fond humanitar ndërfetar, për të cilin ata – dhe ata që mund t’u besojnë atyre – duan të mbledhin mjete financiare në muajt e ardhshëm. Paratë duhet të shkojnë vetëm për projekte që punojnë vazhdimisht mbi baza ndërfetare.
Që tani ka dhjetëra kërkesa nga grupe të rinjsh. Në disa vende ndoshta do të ketë irritime dhe acarime. Por me rëndësi është të nënvizohen pikat e përbashkëtar ndërfetare dhe nevoja për t’u paraqitur së bashku. DW
