Para Donald Trump, personazhe të tjerë të diskutueshëm u emëruan për Çmimin Nobel për Paqe, megjithëse kandidatura e tyre në të vërtetë nuk u debatuan për Komitetin. Komiteti që jep çmimin pastaj shqyrton debatimin e kandidaturës.
Kështu, në 1939 Adolf Hitler u emërua për çmimin ‘dashurinë e tij të zjarrtë për paqen’, megjithëse ai që nisi kandidaturën e tij, një deputet suedez, më vonë pranoi se ishte sarkazëm. Sidoqoftë, Hitleri, promovuesi i Luftës së Dytë Botërore dhe politikave të shfarosjes, vazhdon të shfaqet në historinë e të nominuarve për çmimin.
Pa sarkazëm, diktatori fashist italian Benito Mussolini u propozua në 1935. Një vit para se të pushtonte Etiopinë, ai ndërhyri në Luftën Civile Spanjolle duke mbështetur në mënyrë aktive anën rebele.
Pas Luftës së Dytë Botërore, diktatori Sovjetik Iosif Stalin u emërua dy herë: 1945 dhe 1948. Para kësaj kohe, ai e kishte përcaktuar veten si një diktator të pamëshirshëm.
U propozua udhëheqësi serb Sllobodan Millosheviç , i dënuar për krime lufte gjatë Luftës Ballkanike. Po ashtu i diskutueshëm ishte çmimi i dhënë sekretarit të shtetit të SHBA Henry Kissinger, ekzekutuesit të politikës ndërhyrëse të SHBA gjatë viteve 1970 dhe i akuzuar direkt për drejtimin e grushtit të shtetit kundër Salvador Allende në Kili.
Çmimi për Presidentin e SHBA Barack Obama u diskutua gjithashtu, ndërsa vendi i tij ndërhyri ushtarakisht në Afganistan.
Trump është kryesisht i diskutueshëm për politikat e tij në lidhje me të drejtat e pakicave në Shtetet e Bashkuara. Çmimi për Presidentin e SHBA Theodore Roosevelt nuk u diskutua shumë . Ai ndërmjetësoi paqen midis Rusisë dhe Japonisë në 1905 por promovoi ndërhyrje të ndryshme të armatosura (ai mori pjesë në Luftën Kubane kundër Spanjës për të rritur karrierën e tij).
