Nga Lira Gjika
Truri i adoleshentit vazhdon të maturohet pasi nuk e ka mbaruar pjekjen.
Truri dhe mëndja e adoleshentit ka nevojë për “kufi” të qartë që të mund të vazhdojë procesin e rritjes.
Në këtë fazë të jetës njeriu adoleshent, gati gati e ka të pamundur të mendojë për pasojën e një veprimi. Ai ka nevojë për një autoritet që ta nxitë të mësojë e ndërtojë kufijt e vetes. I duhet autoriteti jo që ta trembë e fyej, por që ta asistojë me vullnet të pranojë rregullin si fazë e rritjes.
Prindi apo mësuesi duhet ta dijë se shpesh adoleshenti nuk e realizon pakthyeshmërinë e një veprimi, si shpejtësia e madhe apo vetëvrasja, sepse është veprimi që e mer përpara dhe jo ai të kontrollojë veprimin.
Pra, të kuptuarit e pasojave të një veprimi është shumë e vështirë për adoleshentin.
Adoleshenti gjithashtu “pushtohet”nga reagime impulsive shumë të fortë që kërkojnë shumë mund për tu mbajtur nën kontroll duke krijuar shumë vështirësi në sjelljen e tij. Por kur pranë tij gjëndet ai i rrituri që ai e beson, adoleshenti ndron sjellje.
Prindër, mësues përpiquni të jeni ju autoriteti që ai do dhe ka nevojë për të mësuar e ndërtuar kufijtë e vetes./I.S
