Nga Ezra Klein
Imagjinoni t’i thoni vetes, në vitin 2012, se vetëm tre zgjedhje presidenciale në të ardhmen Barack Obama, Dick Cheney, Arnold Schwarzenegger, Alberto Gonzales, Barbara Lee dhe Elizabeth Warren do të mbështesnin të njëjtin kandidat. E tillë është gjerësia e çuditshme e koalicionit të Kamala Harris: një front popullor i bashkuar jo nga qëllimet e përbashkëta të politikave, por nga një mbrojtje e përbashkët e institucioneve amerikane.
Gjerësia e koalicionit të Trump është e ndryshme: ai shtrihet nga natyralistë anti-korporata si Robert F. Kennedy Jr. – i cili thotë se Trump i ka premtuar atij “kontroll” të agjencive të shëndetit publik – tek katolikët post-liberalë si JD Vance tek vëllezërit e kriptove te Elon. Musk. Edhe ky është një koalicion me dallime të mëdha politike. Ata janë të bashkuar nga një mosbesim i përbashkët – dhe dëshira për të marrë kontrollin e institucioneve amerikane.
Jemi mësuar që zgjedhjet të vendosin demokratët kundër republikanëve. Këto zgjedhje vendosin Gardianët kundër Kundërrevolucionarëve.
Steven Teles, një shkencëtar politik në Johns Hopkins, më përshkroi kështu: Ne normalisht mendojmë për Amerikën si të polarizuar në një ndarje ideologjike majtas-djathtas. Ky ishte boshti i polarizimit politik në vitin 2012: Partitë ishin të ndara për Obamacare, normat e taksave dhe masat shtrënguese. Republikanët thanë se përfaqësonin krijuesit sipërmarrës të Amerikës kundër koalicionit demokratik të ndërtuar rreth 47 përqindëshit të papunë që nuk paguanin tatim mbi të ardhurat dhe jetonin nga qeveria. Demokratët e përshkruan Mitt Romney-n si një firmë grabitqare të kapitalit privat që kishte marrë formë të përkohshme njerëzore.
Kjo ndarje majtas-djathtas mbi ekonominë vazhdon: Mike Johnson, kryetari republikan i Dhomës së Përfaqësuesve, sapo tha se do t’i jepte përparësi çrrënjosjes së Obamacare. Por nuk është ndarja ajo që ka më shumë rëndësi në këto zgjedhje. Në fund të fundit, Trump është mburrur vazhdimisht (dhe në mënyrë të rreme) gjatë fushatës për shpëtimin e Obamacare. Ndarje të tjera ideologjike tradicionale janë më të pranishme: Për aq sa zgjedhjet kanë të bëjnë me ndonjë çështje politike, ato kanë të bëjnë me abortin dhe aty kuotat janë të pamohueshme.
Por ka një bosht tjetër me të cilin politika mund të polarizojë: vlera bazë e institucioneve. Për demokratët, institucionet që qeverisin jetën amerikane, edhe pse me të meta dhe ndonjëherë të kapura nga interesa me para, janë thelbësisht të besueshme. Ato janë depo njohurish dhe ekspertize, të pajisura nga njerëz që bëjnë punën më të mirë që munden dhe duhet të mbrohen dhe ruhen.
