Sasia e informacionit që kemi në majë të gishtave është e pamasë. Mund t’i gjejmë lehtësisht për çdo temë. Një përmbytje e cila, pikërisht për shkak të zhurmës që gjeneron, në shumë raste na bën më pak inteligjentë dhe më të prekshëm ndaj manipulimit.
transformimet e mëdha që solli revolucioni teknologjik është qasja në një sasi më të madhe informacioni, e cila ka krijuar të ashtuquajturën shoqëri të dijes. Aspekti negativ është se një pjesë e madhe e shoqërisë nuk është pasuruar me këto përparime, përkundrazi, po demonstron një përkeqësim real të mekanizmave njohës. Sot jemi më të informuar, por kemi humbur inteligjencën.
Të jetosh në epokën e informacionit dhe dijes nuk do të thotë të dish të përdorësh një kompjuter apo një telefon inteligjent. Kur nuk ka inteligjencë të aftë për të menaxhuar këto pajisje, atëherë pajisjet menaxhojnë inteligjencën e njerëzve. Fatkeqësisht, kjo po ndodh gjithnjë e më shpesh.
Aspekti më serioz është se meqë tani kemi më shumë informacion në majë të gishtave, shumë njerëz bindin veten se janë më të informuar. Ose mendojnë se për të mësuar rreth një teme mjafton të konsultohen me internetin dhe të përsërisin atë që gjejnë. Për më tepër, shumë njerëz nuk shqetësohen për besueshmërinë e burimeve.
Ne jemi më të informuar: bota e internetit
Interneti nuk është thjesht një rrjet informacioni dhe komunikimi, ai është shndërruar më tepër në një masiv. Kjo botë është e mbushur me informacione të parëndësishme dhe bombardohet vazhdimisht nga përdoruesit. Vëllimi i të dhënave është aq i lartë sa që dallimi apo përzgjedhja e tyre duket si një detyrë e pamundur. Pikërisht për këtë arsye, informacioni pranohet ashtu siç është.
Pothuajse çdo marrëzi mund të mbështetet nga informacioni i marrë nga interneti. Nëse kërkoni për “djalli ekziston”, do të gjeni të paktën 15,000 rezultate për të “mbështetur” – pra, në thonjëza – këtë hipotezë. Për çdo gjë ka një studim kërkimor, një provë, edhe nëse këto të fundit janë pa asnjë bazë.
Pak nga pak interneti është bërë një hapësirë për shpërqendrim, sesa një hapësirë për informacion. Informacioni, nga ana tjetër, nuk filtrohet më nga vlefshmëria që ekzistonte dikur. Tani jemi më të informuar, por aspekti shqetësues është se shumë nga këto informacione janë të pabaza dhe kanë për qëllim vetëm të shpërqendrojnë.
Informacion, dituri dhe mençuri
Informacioni përbëhet nga të dhëna dhe përfaqëson bazën mbi të cilën ndërtohet njohuria e vërtetë. Megjithatë, kur vëllimi i informacionit rritet në kurriz të cilësisë, ky mekanizëm ndërpritet ose shtrembërohet. Të dhënat e padobishme çojnë në njohuri të padobishme dhe, natyrisht, njohuri jokonsistente. Kjo është pikërisht ajo që ndodhi në segmente të mëdha të shoqërisë. Pikërisht për këtë arsye, urtësia po pakësohet gjithnjë e më shumë në botën bashkëkohore. Kjo e fundit është bërë nga ndërgjegjja dhe etika, bazuar në njohuri dhe informacione përkatëse. Mençuria nuk ndërtohet kur ka më shumë informacion, por kur analizohet, ajo çon në njohuri të thella dhe na lejon të kuptojmë thelbin e gjërave.
Sot ka një qasje sipërfaqësore ndaj realiteteve të ndryshme. Mendja shqyrton shpejt, dhe me pak frymë kritike, çdo gjë. Jemi mësuar të kryejmë dhjetë aktivitete në të njëjtën kohë, kemi harruar atë që kemi mësuar dhe i lëmë të tjerët të bëjnë analizën për ne, duke organizuar, për shembull, shkallën tonë të vlerave.
Jemi më të informuar dhe më pak inteligjentë
Në bazë të asaj që sapo u tha, mund të themi se sot vëllimi i informacionit është rritur, por edhe se në një farë mënyre jemi më pak inteligjentë. Dhe kjo është kryesisht për shkak të qëndrimit të ushqyer nga bota virtuale . Durimi është kthyer në një virtyt të rrallë, ndërsa për të reflektuar dhe sqaruar idetë duhet kohë dhe durim. Asnjë njohuri e zhvilluar me ngut nuk mund të sjellë mençuri. Esetë përqendrojnë vëmendjen e tyre te enigmat dhe nuk përpiqen t’i zgjidhin ato duke gjetur përgjigjet në Wikipedia, por më tepër duke vëzhguar, analizuar dhe reflektuar. Shumica e njerëzve nuk përpiqen të thellohen në labirintet e mistereve të mëdha dhe pyetjeve të mëdha, por më tepër synojnë të gjejnë recetën, formulën e zbatueshme, listën e hapave ose të dhënat e sakta.
Për shumë nuk është më e rëndësishme të ndërgjegjësohemi për veten dhe botën. Ata janë gjithmonë të zënë, edhe kur janë duke fjetur. Ata nuk kanë nevojë të mendojnë, por të thonë dhe të veprojnë, edhe pse çfarëdo që thonë apo bëjnë nuk ka as rëndësinë më të vogël dhe është vetëm një mënyrë për të humbur kohë, për të humbur jetën./Psikologjia/K.K
