“Besimet dhe mënyra e saj e jetesës mbeten të rëndësishme sot për lirinë e saj të pafajshme të shprehjes”.
Pasqyrë, Pasqyrë … 57 portrete nga jeta e piktores meksikane Frida Kahlo, bërë nga familja dhe miqtë e vetë Fridës. Një paraqitje unike dhe intime të gruas së dhënë pas penelatave në Harn Museum of Art, në Universitetin e Floridas. E njohur kryesisht për vetë portretet e saj, pikturat e Frida Kahlo-s njihen për shprehjet e tyre të guximshme të pasionit dhe agonisë, ashtu si dhe gjallërinë e ngjyrave dhe temën sureale. Carol McCusker, PhD, kuratore e fotografisë, foli rreth rëndësisë së këtyre fotove në kuptimin e artit, ndikimeve dhe vështirësive që ajo kapërceu si grua meksikane në shekullin e 20-të.
“Synimi im ishte të tregoja harkun e jetës së saj, nga një larmi fotografësh të famshëm dhe më pak të njohur, me disa nga imazhet më të hershme të saj, të marra nga babai i saj, një portret fotografik komercial, deri në imazhet e fundit në vdekjen e saj”.
“Qëllimet e ekspozitës tregojnë zhvillimin e saj në “Frida” nga një vajzë e re deri në vdekjen e saj, të gjitha interesat dhe preokupimet, kafshët shtëpiake, miqtë, udhëtimet, të dashurit, koleksionimin e artit, modën dhe artin e shkëlqyeshëm që ajo bëri. Ajo vishte në përbërje artin dhe bindjet në trupin e saj, dhe gjatë jetës duke përfshirë veshjen, flokët, bizhuterinë”.
“Kahlo përpunoi me kujdes pamjen e saj, pasi ajo e dinte fuqinë e portreteve fotografike përmes profesionit të babait të saj. Disa herë, madje, ajo e ndihmoi atë në dhomën e errët”.
“Ajo paraqitet pothuajse e njëjtë në çdo imazh: goja e mbyllur (ka disa spekulime se ajo nuk buzëqeshi për shkak të dhëmbëve të prishur), shpinën drejt, serioze, e veshur bukur, vigjilente dhe në zotërim të qartë të vetes. Ky nuk është një portret shumë ndryshe i asaj kohe; megjithatë, ajo ishte aq unike në veshjen dhe bukurinë e saj të pazakontë, saqë shumë fotografë nga SHBA-ja, Evropa dhe Meksika e kërkuan atë”.
“Asaj i pëlqente gjithashtu, kështu që shoqëria e saj bëri një seancë interesante portreti. Ajo dhe burri i saj, piktori Diego Rivera, ishin ndër ‘artistët e famshëm’ të parë të kohës së tyre. E vetmja grua tjetër piktore e fotografuar kaq mirë ishte Georgia O ‘ Keeffe, një bashkëkohëse e Kahlo-s”.
“Sot, Kahlo përfaqëson shumë nga ato që disa besojnë se kërcënojnë kulturën tonë: Ajo ishte një komuniste, meksikane etnike, feministe, [me aftësi të kufizuara], biseksuale, një duhanpirëse marihuane, e hapur, dhe demonstronte për të drejtat e punëtorëve”.
“Kjo ishte radikale atëherë, siç është sot. Nëse ajo do të përpiqej të vinte në këtë vend sot, për të shoqëruar burrin e saj ose për të marrë pjesë në një ekspozitë solo në Nju-Jork, a do të ndalohej në kufi?”
“Mendoni se sa do të humbnim nëse Frida Kahlo-s do t’i refuzohej hyrja në vendin tonë. Besimet dhe mënyra e saj e jetesës mbeten sot të rëndësishme për lirinë e saj të pafajshme të shprehjes, për të qenë ‘tjetra’ dhe krenare për të, dhe për të mos qenë e frikësuar ta kapte potenciali i plotë si artiste dhe grua”.
“Personalisht, fotografia ime e preferuar është portreti i Imogen Cunningham-it i Kahlo-s. Cunningham ishte një fotograf portret i San Franciscos dhe mik i fotografit të famshëm Ansel Adams. Fotografia është e kompozuar bukur, e ndriçuar dhe printuar, dhe Kahlo është e re dhe rrezatuese”
“Shpresoj që njerëzit t’i shohin këto fjalë në jetën dhe pamjen e saj: gëzim, dhimbje, dashuri, falëse, krenare, revolucionare, feministe, enigmatike, kontradiktore, e thyer, e fortë, sensuale, kërkuese, shtëpi, vullnet.”
“Është shpresa ime që njerëzit t’i shohin këto imazhe dhe të ndjehen të frymëzuar për të mbajtur besimin në jetë dhe për ta festuar atë, ndërsa përballen gjithashtu me fatkeqësi”./Bl.Ba/Fjala.al
