Nga Sebi Alla
Partitë politike po bëjnë numrat e radhës, ende pa mbërritur mëngjesi i 25 prillit, kur pritet të nisin votimet. Edhe për elementin më të thjeshtë si fletën e votimit nuk po dakordësohen, duke e çuar çështjen dy herë radhazi në Kolegjin Zgjedhor. Fillimisht PD dërgoi listën me 222 emra kandidatësh, nga 153 që parashikonte ligji, por Kolegji e rrëzoi, tashmë kanë në duar për shqyrtim modelin e fletës së votimit.
PS e kërkon me numra, PD me emra dhe vertikalisht. Gjithë ai debat i madh, tërë ajo kohë e humbur për “pesë pare spec”, çka detyroi edhe kompaninë fituese që do të prodhojë fletët e votimit të ngrinte alarmin se nëse nuk vendoset sa më shpëjt, atëherë nuk do jenë në gjendje teknikisht që të përmbyllin procesin. Më shumë se një problem serioz është tregues se fryma që po shkohet deri në zgjedhje mbetet konfliktuale, mosbesuese mes palëve dhe tentativë hilesh, ende pa vënë në provë qytetarët. Me numra apo emra, vërtikalisht apo horizontalisht, “logo ime, logo jote”, – jo edhe ngjyra nuk më pelqen! I gjithë ky debat sa shterpë aq edhe absurd, në fakt tregon atë kazanin e madh që vlon brenda dhe nga momenti në moment mund ta shpërthejë kapakun e brishtë. Po nëse rezultati do të jetë kokë më kokë, apo rrotë më rrotë siç kanë dëshirë ta quajnë pilitikëbërësit dhe pilitikë-konsumuesit?
Këtu vijnë në ndihmë kokat e nxehta që grushtojnë kundërshtarin për një votë, ndërpresin procesin e numërimit me pretendimet se u lodhën duke “pushuar”, apo ngrenë zërin duke u trimëruar para kamerave dhe në sy të të gjithë botës. Tre dekada nga momenti që u përmbys sistemi komunist, betejat politike mbesin në një mosbesim të thellë, ku kundërshtari shihet si armik dhe armiku si “mik”, nëse ai sjell vota. Të shpresohet që mos të “përveshin mëngët” ambasadorët e huaj, që këtë radhë e kanë zmadhuar edhe më shumë lupën e vëzhgimit.
