Ky qark, me vlera të mëdha kulturore, perëndimore, ekonomike, historike etj, i cili pati një zhvillim te madh ekonomik e social në vitet e para të demokracisë, tani është përfshirë në një varfëri, pa punësi me pasojë braktisjen masive të tij.
Sot banorët aktuale aty zënë vetëm rreth 42 % të të regjistruarve. “Vdekja e bardhë” e ka kapluar këtë qark. Vdekjet për 1000 banorë janë në 12,5 individë, ndërsa lindjet 8,6, pra pa llogaritur eksodin masiv kemi një ulje të popullsisë prej 3,5 individë në qark.
Mosha mesatare e në atë qarkun Gjirokastrës është 38 vjeç, më e larta në Republikë. Kjo vjen si pasojë direkte e braktisjes masive të asaj zone, me rreth 7000 banorë në vit, kryesisht nga të rinjtë, e lidhur kjo me papunësinë e thellë aty, mungesën e perspektives, ndërsa bllokohet edhe përkrahja ekonomike.
Mbi 50% të aktiviteteve ekonomike në Qark janë mbyllur në këto pak vitet e fundit, pa asnjë investim i ri serioz.
Bujqësia e blegtoria, degët me të rëndësishme ekonomike aty, nuk kanë pasur asnjë mbështetje zhvilluese, mbështetja financiare ka qene qesharake vetëm për disa blegtorë dhe e bazuar mbi kritere korruptive e politike.
Nuk ka pasur asnjë investim në infrastrukturë në këto 6 vite, as në rrugën Përmet -3 Urat, rruga Kardhiq- Delvinë e ngelur aty ku ishte në 2013-tën etj.
I vetmi investim është ai me një kosto gjigante prej rreth 11 ME për km në një distancë rreth 2 km në rrugën ekzistuese në Tepelenë.
Për aeroportin e Gjirokastrës as që bëhet fjalë. Universiteti atij qyteti po atrofizohet së bashku me Spitalin, ndërsa spitalet e Përmetit dhe Tepelenës praktikisht nuk janë më të tillë.
Nëse vazhdohet kështu ai qark do të mbetet vetëm si një kujtim i largët historik.
