Kanë kaluar jo më pak se 7 muaj që nga ndalja e ritmit normal të jetës. U mbyllen shkollat, u anuluan evente, aktivitete kulturore dhe sportive etj. Sociologet dhe ekspertë të arsimit flasin për një dëm në edukimin e brezit që do të pasqyrohet në dekadat e ardhshme.
Ky realitet i ri, solli një koncept të ri mbi punën dhe mënyrën e të punuarit. Si fillim për shumë njerëz që filluan të punonin nga shtëpitë e tyre, dukej se kjo mënyre e re sillte më pak kosto se më parë, por, me kalimin e muajve kjo metode pune po nxjerr anët e saj negative.
Në Francë raportohet për shumë kompani të cilat, të gjithë aktivitetin e tyre e kane përqendruar online. Sindikalistët francez shprehen se pandemia përhapi idenë që pronarët dhe punëdhënësit të mos mendojnë më për akomodimin e kapitalit njerëzor në hapësira fizike me gjithë kostot e garantimit të kushteve. Duket se puna virtuale ka funksionuar, survejimi i punës rezultojë i suksesshëm dhe produkti final I marrë nga punëtorët, fitimprurës.
Sindikalistët francez kanë nxjerrë në pah faktorin psikologjik dhe social. Puna sipas tyre I drejton njerëzit në një jetë më pak sedentare kur ajo kryhet fizikisht . Frustrimi që shkaktohet nga kjo metodë e re shtyn drejt çrregullimeve mendore si : ankthi, paniku, depresioni etj.
Interaktiviteti midis kolegëve është shumë I rëndësishëm edhe pse programet që u përdorën masivisht si Zoom apo Google Meet, shpëtuan vazhdimësinë e punës. Në këto mbledhje virtuale raportohet se shumë mendime dhe sugjerime mbeteshin pa u shprehur. Për punonjësit e rinj kjo periudhë ka pasur vështirësi pasi të mësuarit nëpërmjet praktikës nuk zëvendësohet dot nga udhëzimet e marra online. Fl.St/Fjala.al
