Shpëtim Luku
Në politikë rrallë ndodh që dikush të marrë një vendim të drejtë kur ai është i vështirë, i papëlqyeshëm dhe me kosto personale. Lulëzim Basha e bëri këtë. Me vendimin për të përjashtuar Sali Berishën nga grupi parlamentar i Partisë Demokratike, ai mori mbi vete peshën e një akti që shumica nuk pati kurajën as ta mendonte. Madje i çuditi të gjithë.
Ky vendim nuk ishte vetëm një shkëputje nga një figurë e fuqishme dhe me histori në PD, por një përpjekje serioze për të çliruar partinë nga pengmarrja personale dhe familjare, që e ka shndërruar atë nga një forcë e madhe opozitare në një strukturë të ngërthyer nga interesat private dhe nostalgjia e një epoke të konsumuar.
Fakti që shumë prej bashkëpunëtorëve të tij zgjodhën t’i nënshtrohen Sali Berishës, jo për parim, por për interes, flet shumë më shumë për ta sesa për Bashën. Ishin këta që nuk qëndruan, nuk mbajtën barrën e një vendimi të drejtë dhe nuk panë përtej momentit. Ishin këta që sot nuk kanë më as moralin për të kritikuar shkatërrimin që i është bërë PD-së nga brenda.
Partia Demokratike ka ende një sfidë madhore përpara: të çlirohet nga pengmarrja dhe të kthehet në alternativë reale për shqiptarët. Por sot çështja shtrohet nëse është i mundur ky çlirim apo jo? Sepse Sali Berisha e ka deklaruar troç mos largimin, përveçse një rrethane. Por që të ndodhë, ky çlirim nuk mund të vijë pa e pranuar të vërtetën. Dhe e vërteta është se Lulëzim Basha pati të drejtë. Vendimi i tij ishte një shërbim që ai i bëri PD-së.
Lulëzim Basha nuk mund të rikthehet në krye të PD-së. Ndaj, në emër të së vërtetës, të së drejtës dhe mirënjohjes kërkojini falje Lulëzim Bashës. Që nëpërmjet “mos mirënjohjes” së tij ndaj Sali Berishës e çliroi PD-në njëherë prej tij.
