Nga Blendi Salaj
Ju ka qëlluar t’i shihni në televizion?
A i keni vënë re? E kam fjalën për shqiptarët në diasporë që lidhen në Skype me studiot televizive këto ditë e netë të koronavirusit.
Ju ka bërë përshtypje sa të dijshëm janë?
A ju ka rënë në sy thjeshtësia e tyre?
Po flas për mjekë, artistë, shkencëtarë e njerëz biznesi të shkëlqyer. Vajza dhe djem, gra e burra që kanë arritur pa grabitur, janë shkolluar pa plagjiatura dhe janë pasuruar pa vjedhur. Nuk kanë injorancën e deputetëve, arrogancën e ministrave e as “rrufjanizmin” tipik të pushtetarëve tanë.
Nuk reklamojnë syzet me skelete ari që mbajnë “elitat” e Tiranës, as kostumet milionëshe të “analistëve të pavarur”.
Më intrigon sesa shumë ndryshon shembulli që përfaqësojnë këta, nga fytyrat e zakonshme të ekraneve tona. Mendojini pak ato fytyra. Krahasoji këta shqiptarë të diasporës me ata që na përfaqësojnë në partitë politike, kuvend dhe institucionet e tjera.
Diçka nuk shkon. Të kesh potenciale si këta dhe të përfaqësohesh nga rrugaçët, është çmenduri. Çmenduri është edhe niveli i hipokrizisë që kemi përtypur. Zgërdhimat që kemi duruar. Zyrtarët e korruptuar për të cilët bëjmë sikur s’dimë gjë, apo harruam.
Deputetët që të shkruajnë s’dinë as emrin e tyre janë buçko ku-mi-gjen, unë më problem kam kryetarët e bashkive njëherësh anëtarë bandash, ministrat KÇK, kryetarët e partive sekte mbushur me qurrashë plot oreks që pretendojnë të jenë ata të korruptuarit e së nesërmes.
U zgjata pak, por dua të them; I keni parë sa të mirë janë shqiptarët andej? Ka edhe këtu plot të mirë ashtu, por është (ende?) koha e maskarenjve.
