Vrapim apo palestër? Kështu ndryshon trupi ynë nga lloji i sportit që bëjmë. Dhe çfarë është më e mira për mirëqenien psikofizike.
ÇFARË ËSHTË VIGORSIA? Nga ana tjetër, siç shpjegon mjeku sportiv Gianfranco Beltrami, «ata që janë të dobët mund të ‘ndërtojnë muskuj’ nëpërmjet ushtrimeve anaerobe, sëmundje të bodybuilders.
Fjala është për vetëdijen shëndetësore të çuar në ekstrem për sa i përket ushtrimeve fizike, gjë që na bën të besojmë, veçanërisht meshkujt, se shëndeti është sinonim i muskujve të skalitur që duhen marrë me çdo kusht, duke u lodhur me pesha dhe duke u mbushur me proteina.
Duke thënë se moderimi është i nevojshëm si nëse jemi tipa të ndërtimit të trupit ashtu edhe nëse jemi të prirur drejt maratonës, duhet të specifikohet gjithashtu se për të pasur përfitime maksimale me rreziqe minimale, do të duhej një përzierje e ushtrimeve aerobike dhe anaerobe.
Siç përfundon Beltrami, «shumica e aktiviteteve sportive kombinojnë dy lloje: futbolli, tenisi ose basketbolli, për shembull, janë aerobike, por gjatë sprinteve ato bëhen anaerobe. Sidomos pas moshës 40 vjeçare, kur ka një tendencë për të humbur masën muskulore, trajnimi i forcës bëhet po aq i rëndësishëm sa të kesh kapacitet të mirë kardiopulmonar ; Përveç kësaj, duhet të ushtrohet ekuilibri, shkathtësia dhe shtrirja e muskujve». Sepse të kesh muskuj të “ënjtur” ose të jesh në gjendje të vrapojmë për një orë rresht nuk ka shumë dobi, nëse më pas na pengojnë këmbët ose na këputen kur përkulemi për të lidhur këpucët./E.T
