Nga Lira Gjika
“Po kam frike se vuan, prandaj nuk i tregoj te verteten, po edhe nuk di si tia them”. Keshtu ma shpjegonte nje prind se perse e genjente femijen, per te verteten e situates, qe po perjetonin ne familje.
Nje dite, prinderit kishin kuptuar, se femija i kishte genjyer dhe kur e pyeten, pse u soll ne kete menyre? Femija u pergjigj thjeshte “edhe ju keshtu silleni me mua”. Prinder eshte me mire te tregoni situaten ashtu sic ju e perjetoni; qe nuk ndiheni mire apo ndiheni te pasigurt.
Mund te thoni: -qe nuk di te ta them, pasi nuk di tia them as vetes situaten, qe perjetoj. Ose -po kalojme nje situate te paqarte ashtu sic edhe ty te ndodh, kur nuk e di mire nje gje dhe nuk di ta thuash. Jo vetem femijeve, por edhe te rriturve u ndodh nje gje e tille. Te rritur, eshte mire ti kerkohet te falur femijes, pikerisht pse nuk jeni gati per ti treguar, se cfar po ndodh.
Kjo menyre te sjelluri , e ndihmon femijen te kuptoje se nuk eshte ai shkaktari, se sic e kam shkruar edhe here te tjera, femija mendon dhe beson, se ai eshte fajtori per situaten qe kalon familja.
Gjithashtu, e dyta gje, qe fillon te kuptoje femija dhe eshte po kaq e rendesishme, se edhe te rriturit pra gjithe njerzit, nuk dine ti thone gjerat menjehere, kalojne situata, periudha te paqarta qe u duhet kohe ti kuptojne e menaxhojne.
Nuk ka rendesi se cfar ndodh, problemi qendron se sa pozitivisht e perdorim situaten. Njeriu nuk meson kur nuk i ndodh asgje, kjo vlen edhe per femijen. kur ndodh dicka, i rrituri prane femijes, e asiston qe eksperienca e sapo provuar te vleje pozitivisht. Apo femija te mesoje dicka pozitive.
Perpiquni prinder dhe te rritur te tjere te mos i genjeni femijet, por ti tregoni te verteten. Femijen nuk e demton e verteta por genjeshtra dhe mosmarrja seriozisht e tij.
La.Mi/Fjala.al
